#40 Chatmeet แชทแพนล็อก - CUT 18+
LOG PART
ตอนนี้ผมและแพนกำลังนั่งอยู่บนเตียงไม้ใหญ่ แพนจ้องตาผมไปมาเหมือนจะสื่ออะไร ทีแรกผมเองก็ไม่เข้าใจเท่าไหร่ว่าทำไมมันมาอยู่จุดๆนี้ได้ แล้วอีกอย่าง ผมเองก็กำลังคิดว่า มันจะจบลงแค่น้องช่วยผมจริงๆ...
"พี่ล็อก"
"ครับ"
"มัน...ต้องทำยังไงนะ" แพนเอียงคอไปมา สายตาก็จับจ้องมองมาอย่างกล้าๆกลัวๆ
"แพนครับ นี่แพนอยากทำเองหรือว่าอะไร"
ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี ทำไมเด็กไร้เดียงสาอย่างแพนถึงได้อยากทำอะไรแบบนี้ มันเป็นเพราะอะไรกันนะ...
"ไม่รู้สิครับ... แพนคงอยากช่วยพี่ล็อกล่ะมั้ง"
...
"พี่ล็อกนำให้แพนหน่อยสิ"
ขอโทษ...นี่ผมฝันอยู่หรือว่าน้องโดนตัวไหนมา มันเกินความคาดหมายทั้งหมดเลย ถ้าฝันอยู่ก็ขอบอกว่า
'พี่จะเอาไม่ยั้งเลย' ถ้าหากไม่ได้ฝันอยู่ก็อยากจะให้คนน้องลองตบหน้าแรงๆสักฉาดหนึ่ง
อารมณ์ดิบเถื่อนถูกปลุกขึ้นมาช้าๆ หลังจากที่คนน้องปล่อยตัวให้ผมนำพาไปก่อน ผมกวาดต้อนลิ้นอุ่นข้างในปากคนตัวเล็ก เสียงครางอื้ออึงระงมไปทั่วห้อง
คนน้องที่ตอบสนองกลับมาด้วยการพยายามจะจูบตอบ หลายครั้งที่แพนพยายามซึ่งมันก็เกือบจะดี แต่แบบนี้นี่แหละ ที่มันน่าสนใจที่สุดเลย...
เวลาที่แพนตามไม่ทันเกมส์ของผม ผมก็มักจะคิดว่าผมถือไพ่ในมือเหนือมาตลอด และคิดว่าคงอีกนานที่ผมจะยังครองไพ่เอาไว้ในมือ ลูกแมวตัวน้อยที่กำลังส่งสายตาออดอ้อน สายตาหวานหยาดเยิ้มรวมทั้งใบหน้าเล็กที่เม็ดเหงื่อเริ่มจะผุดออกมาทีละนิด การกระทำเก้ๆกังๆชวนเอ็นดู ทำให้ผมห้ามตัวเองไม่ได้ ต้องประทับริมฝีปากลงไปรุกล้ำริมฝีปากเล็กนั่นอีกหลายต่อหลายหน
"อื้อ"
"..."
...
เรียวลิ้นที่ตวัดพันเกี่ยวกันไปมาอยู่ข้างในโพรงปาก หลังจากที่แพนพยายามจะไล้ต้อนลิ้นร้อนของผมอยู่นาน ผมก็เลยปล่อยให้น้องทำตามใจชอบ คนน้องก็ทำได้ดี แต่คงไม่ดีเท่าผมแน่ๆ แต่มันก็ดีนั่นแหละ ค่อยๆเป็นค่อยไปแบบนี้ ผมจะได้เป็นคนเอาเปรียบน้องนานๆ
...
ภายในปีหน้า ถ้าน้องยังใสๆอย่างนี้อยู่ อย่ามาเรียกชื่อผมอีกเลย...
...
ริมฝีปากถูกแยกออกจากกัน แพนพองแก้มใส่ทำหน้าเหมือนเสียดายที่ว่าทำไมถึงหยุดตอนนี้ ผมเอื้อมมือไปยีหัวเด็กน้อยก่อนทีนึง ก่อนจะทิ้งน้ำหนักโอบกอดร่างเล็กไว้ใต้ร่าง
"แพน" เสียงทุ้มต่ำเรียกชื่อคนที่อยู่ภายใต้อาณัติของเขา ซุกไซร้อยู่ที่ต้นคอขาวก่อนจะเก็บเกี่ยวความหอมหวานจากร่างนั้น
"อื้ม...จั๊กจี๋นะพี่ล็อก"
"จั๊กจี๋หรอครับ" คนพี่ยังคงแกล้งต่อไปเมื่อสัมผัสโดนจุดที่ทำให้คนน้องกระตุกกายใส่ทุกๆครั้ง ยิ่งรู้ว่าจุดไหนเป็นจุดอ่อนไหว คนพี่ก็มักจะดื้อรั้นไม่ยอมฟังเลยสักครั้ง
มือหนาค่อยๆเลื่อนลงไปลูบไล้หน้าท้องนุ่มก่อนจะลูบวนขึ้นมาจนถึงหัวไหล่มน แพนผ่อนลมหายใจออกมา ใบหน้าที่ขึ้นสีเปลี่ยนไปจากเดิมเพราะแรงอารมณ์
ทำให้ล็อกจับจ้องการกระทำของคนน้องอย่างไม่วางตา
...
"อื้อ พี่ล็อก... แพนจะช่วยพี่ล็อกแล้ว"
"ขอพี่ช่วยแพนอีกแป๊ปนึง"
"อื้ออ"
"พอแล้วครับ อื้อ"
ล็อกเปลี่ยนจากนอนกอดคนน้องเป็นท่านั่งแทน รูดซิปกางเกงลงพลางควักเอาสิ่งที่ปูดโปนอยู่ในกางเกงชั้นในออกมาทักทายคนน้อง มองกลับไปที่ฝั่งคนน้อง
ดูเหมือนคนน้องจะหลบตาอยู่พักหนึ่ง ล็อกจัดการคว้าเอวคนตัวเล็กให้ขยับเข้ามาใกล้ๆ
"แพนเป็นคนทำให้พี่เป็นแบบนี้อีกแล้วนะครับ"
"..."
"พี่ล็อกครับ..."
"คือ...อันนี้หรอที่เคยเข้าไป..."
ล็อกยิ้มไปมาเหมือนรู้ว่าน้องจะถามอะไร
...
"ใช่ ทำไมหรอ"
"มัน...ใหญ่ไปมั้ยครับ"
"5555"
ล็อกหัวเราะยิ้มร่าพลางขยับเข้าไปหา ความสงสัยที่ไม่รู้งานของคนน้องทำเอาเขาต้องยิ้มออกมาแบบไม่สามารถห้ามเอาไว้ได้ น้องเอื้อมมือมาคล้องคอคนพี่เอาไว้ ก่อนจะใช้ใบหน้าซุกเข้ามาที่อก
"พี่ล็อก..."
"หื้ม"
"แพนกลัวอีกแล้วอะ..."
"กลัวอะไรครับ"
"ไม่รู้เหมือนกัน"
...
"ทำให้แพนรู้หน่อยสิ"
"..."
เอาอีกแล้ว เด็กนี่เริ่มพูดอะไรไม่รู้เรื่องขึ้นทุกวี่ทุกวัน ไม่รู้ว่าเพราะเพื่อนหรือว่าเจ้าตัวพูดออกมาเพราะรู้สึกอย่างนั้นจริงๆกันแน่...
ผมดันร่างเด็กตัวเล็กที่กำลังอ้อนขอผม ก่อนจะรับบทเป็นคุณครูสอนเพศศึกษาให้เด็กตรงหน้า
"แพนดูตามมือพี่นะ"
แพนเชื่อฟังคำสั่งเป็นอย่างดี จะว่าไปมันก็แอบเขินๆอยู่เหมือนกันที่ต้องมาสอนอะไรแบบนี้
...
มือหนาชัดรูดแท่งร้อนขึ้นลงช้าๆ พลางส่งเสียงทุ้มต่ำออกมาเป็นครั้งเป็นคราว กอบกุมจุดอ่อนไหว สลับกับรูดเข้าออกที่ส่วนปลาย แพนนั่งมองโดยไม่ละสายตาไปที่อื่นเลย ก่อนจะวางมือลงไปบนมือหนาที่กำลังออกแรงขยับขึ้นลงตรงส่วนอ่อนไหวอยู่ โดยไม่ทันที่คนพี่จะเอ่ยปากให้สัญญาณการกระทำกับคนน้องเลย...
"ให้แพน...ลองทำให้ได้มั้ยครับ..."
"อื้ม...เอาสิ"
ผมขยับมือออกให้คนน้องได้ทำตามใจตัวเอง มือข้างขวาที่แนบลงมาที่แก่นกาย ทำเอารู้สึกเสียวดีจนอยากจะให้น้องเริ่มขยับทำเร็วๆเสียตอนนี้
แพนค่อยๆกอบกำทำมือขยับขึ้นลงอย่างไม่คุ้นชิน รูดรั้งไปมาช้าๆ จนผมต้องเอื้อมไปชักนำมือคนน้องให้ออกแรงขยับเร็วกว่านี้อีก ร่างเล็กตกใจจนเกือบจะหยุดการกระทำ แต่เพราะมือของผมที่ใหญ่กว่าทำให้คนน้องไม่สามารถดึงมือออกไปได้
...
"มันโอเคมั้ยแพน..."
น้องพยักหน้าตอบแทนคำพูด
"ชอบมั้ยแพน"
...
"แล้วพี่ล็อกล่ะ...ชอบมั้ยครับ"
"อื้ม...ดีมากๆเลยล่ะ"
ล็อกออกแรงขยับเร็วจนตัวเขาเองเริ่มจะทนไม่ไหว มือคนน้องที่ขยับรูดขึ้นลงไม่หยุดหย่อน กำลังจะทำให้เขาเสร็จในตอนนี้
"เลอะหน่อยนะ"
"ไม่เป็นไรครับ"
ถึงโค้งสุดท้ายแล้ว มือเล็กที่ชักรูดไปมาพลางหยอกล้อที่ส่วนปลายทำให้ความเสียววิ่งพล่านไปทั่วแก่นกายลามไปถึงช่องท้อง ความวาบหวิวทำให้ล็อกกระตุกปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาในทันที
ส่วนคนน้องรูดเอาน้ำสีขาวขึ้นไปดูอย่างสงสัย...
"ทำไมออกมาเยอะจัง..."
...
"แพนไม่เห็นเยอะแบบนี้เลย..."
"..."
"ลองดูอีกรอบมั้ย อาจจะออกมาเยอะก็ได้"
"งื้อ..."
แพนขยับตัวหนีเหมือนรู้ว่าตัวเองกำลังจะเจอของจริงเข้าแล้ว คนน้องค่อยๆขยับตัวลงจากเตียง แต่ไม่ทันผมหรอกนะ
"แพนไม่เอาๆ"
"ไม่ได้เอาสักหน่อย แค่จะช่วยเราบ้างเท่านั้นเอง"
"ไม่เป็นไรครับ..."
"ไหนพูดสิ ว่าไม่มีอารมณ์ร่วม"
...
"พี่จะได้หยุด"
"..."
ผมคาดคั้นเอาคำตอบจากคนน้องที่กำลังลังเลอยู่ว่าควรจะตอบยังไงดีนะ ควรจะเอาแบบไหนดี
ผมดูแพนออกเกือบหมดทุกอย่าง โดนเฉพาะเรื่องแบบนี้ยิ่งรู้ดีเลยล่ะ...
"ไม่เอา ไม่หยุดนะ"
"พี่ล็อกยังไม่ทำหน้ามีความสุขเลย..."
"ต้องแบบไหนหรอแพน ถึงจะเรียกได้ว่าพี่มีความสุข"
"..."
"ต้องถึงขั้นนั้นมั้ย"
"แพนเหมือนจะเหลือบๆเห็นหน้าตอนที่พี่ทำแพนนั่นแหละ..."
"..."
"แพนนน ห้องพี่ไม่เก็บเสียง อย่าลืมสิ"
ถึงจะเคยบอกไปว่าเขาจะอ่อนโยน แต่ก็ใช่ว่ามันจะอ่อนโยนตลอดรอดฝั่ง...
ยิ่งเป็นแพนแล้ว จะให้อ่อนโยนก็คงไม่ไหว
"อดทนอีกสักวันดีมั้ย"
ผมพูดไปเพื่อลองเชิงน้องเท่านั้น ก็รู้ๆกันอยู่ว่ามันแทบจะหยุดไว้ไม่ได้แล้วในตอนนี้
"ไม่เอา" แพนส่ายหน้าอย่างงอแงก่อนจะก้มลงมาเอาคางเกยไหล่ผมอีกครั้ง ก่อนจะขยับขึ้นมานั่งบนตัก
คือกำลังคิดอยู่ว่าจะจัดการกับเด็กที่ยั่วแบบเนียนๆนี้ยังไงดี...
จับกดให้จมเตียงเสียตอนนี้เลยดีมั้ย?
"แพน...ถ้ายังยั่วพี่จะไม่หยุดแล้วนะ"
...
"...คือ..."
"แพนน..ก็...ไม่ได้ขอให้หยุดสักหน่อยย..."
"..."
...
"เจ็บตัวแน่เรา" ล็อกพูดทิ้งท้ายก่อนจะขยับเข้าไปใกล้คนน้องแล้วช่วงชิงจูบไปหนึ่งที
"อื้อ"
ล็อกพาดแขนไปกอดร่างเด็กน้อยที่กำลังเอาคางเกยไหล่เอาไว้ อาศัยจังหวะรูดซิปคนน้องลงก่อนจะค่อยๆถอดกางเกงคนน้องออก
"พี่ล็อกๆ เดี๋ยวแพนถอดเอง"
"ไม่เป็นไร"
"พี่ไม่ถนัดนี่ครับ ขอถอดก่อน เดี๋ยวปล่อยให้กอด โอเคมั้ยงื้อ"
ถ้าพูดว่าเด็กมันร้าย จะได้มั้ยนะ...
แพนจัดการถอดกางเกงยีนส์ออกไป เหลือเพียงกางเกงชั้นในเท่านั้น ก่อนจะขยับขึ้นมานั่งซ้อนตักคนพี่ต่อ
จะยั่วเกินไปแล้ว...
เตรียมร้องไห้ได้เลยแพน...
"ไม่มีเจลนะ ไม่มีถุงด้วย"
"..."
"มันจะเจ็บหรอครับ"
"ใช่ครับ"
"งั้น ไม่ทำแล้วได้มั้ย"
"แล้วจะทำไงดี..."
"งื้อ..."
คนน้องเหมือนกำลังสับสนอยู่ ล็อกก็แค่ถามไปเพราะเคยศึกษามาก่อน ต่อให้เบิกทางแล้ว ถ้าเกิดไม่มี
เจลมันก็เจ็บอยู่ดี ขนาดมีเจลยังเจ็บเลยด้วยซ้ำไป...
"พี่ล็อกทำให้มันไม่เจ็บได้มั้ยครับ"
"งื้อ"
"จะทำต่อหรอ" ล็อกถามไปเพราะอยากจะรู้ว่าน้องจะตอบว่ายังไง
ผลตอบรับที่ได้คือ
"อื้อ..."
...
"แพนอยากทำต่อ"
ดูเหมือนว่าครั้งนี้ล็อกจะหยุดที่ช่วยตัวเองไว้ไม่ได้จริงๆแล้วล่ะ...
ล็อกเลื่อนลงไปสัมผัสจุดอ่อนไหวของคนน้องผ่านกางเกงชั้นใน ก่อนจะรั้งกางเกงลงเพื่อให้ทำอะไรได้ดีขึ้น คนน้องนั่งเกร็งพาดขาไปข้างหลังอยู่บนตักแกร่งของเขา
"ไม่ต้องกลัวนะครับ ถ้ายิ่งกลัวและเกร็งจะยิ่งเจ็บนะ"
"อื้ม" แพนพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย
ล็อกป้อนจูบให้คนน้องพลางขยับมือไปที่ช่องทางหลัง ครั้งนี้จะเรียกได้ว่า สดซิงจิงเกอเบลก็ย่อมได้ เพราะไม่มีอุปกรณ์ใดๆที่ช่วยน้องเลย
ค่อยๆกดนิ้วสอดเข้าไปทีละนิ้ว ขยับเข้าออกช้าๆ คนบนหน้าตักบิดเร้าไปมาทำให้เขาไม่สามารถดันนิ้วเข้าไปต่อได้เพราะช่องทางที่คับแคบ
"แพนครับ อย่าเกร็ง"
"ฮื้ออ พี่ล็อก มันเจ็บ"แพนพูดทั้งน้ำตาที่กำลังเอ่อออกมา
"จะหยุดมั้ย"
"ไม่เอา อย่าหยุดนะ"
"ผ่อนคลายเข้าไว้คนดี"
ล็อกพรมจูบลงบนใบหน้าน้อง ก้มลงไปหยอกล้อที่ตุ่มไต เรียกร้องความสนใจคนตรงหน้าให้มาที่อกแทน ก่อนจะค่อยๆดันนิ้วเข้าไป ควานหาจุดกระสันของน้องเพื่อให้น้องผ่อนคลายลงบ้าง
"อื้อ ฮึก... พี่ล็อก แพนเจ็บ"
น้องกระตุกเร้าไปมาก่อนจะกอดผมเอาไว้แน่น ผมค่อยๆสอดนิ้วที่สองเข้าไปช่วยเบิกทางอีกนิ้ว กดลงไปที่จุดกระสันของคนน้อง จนน้องร้องครางออกมาในทันที
"อ๊ะ อ๊ะ พี่ล็อก... ฮื้ออ"
"ตรงนั้น...อื้ม ชอบครับ"
"ตรงนี้หรอ" ผมกดย้ำถี่ๆจนน้องเด้งตัวใส่ตั้งหลายรอบ ดูเหมือนจะเริ่มโอเคแล้วละมั้ง
"อีกนิ้วไหวมั้ย"
"แพนไม่รู้..."
ผมถามไปงั้นแหละ เพราะรู้ว่ายังไงก็ต้องสอดเข้าไปอีกนิ้วอยู่แล้ว 2 นิ้วมือไม่ใหญ่พอที่จะให้ของของผมเข้าไปในกายนี้หรอก
"อื้อ! พี่ล็อกกๆๆ อ๊าา เจ็บ ซี๊ด..."
แพนซี๊ดปากก่อนจะกัดลงไป ภาพที่เห็นตรงหน้ามันช่างยั่วสิ้นดี แต่การที่กัดปากตัวเองอย่างนั้น ผมก็กลัวว่าปากน้องจะช้ำจริงๆ
"ถ้าเจ็บก็ข่วนหลังพี่ก็ได้ ใส่เสื้ออยู่ ไม่เป็นไรหรอก"
"อ๊าา ฮึ อื้ออออ"
คนน้องทำตามที่บอกเสียงครางที่ดังจนผมคิดว่าคงทะลุไปถึงห้องของม๊า แต่ผมคงไม่สนอะไรแล้วล่ะ
เพราะคิดว่าม๊าก็น่าจะรู้ๆอยู่...
"เสียงดังแบบนี้ม๊าต้องได้ยินแน่ๆเลย แพนว่ามั้ย"
"อื้อออ พี่ล็อก พะ แพนกลั้นเสียงไม่วะ ไหว อ๊าา"
"งั้น มาทำให้เสร็จไปเลยมั้ย"
...
"อื้อ"
...
...
"อื้อ"
...
"แพนครับ ของจริงจะเริ่มแล้วนะ"
"พี่ล็อก..."
"พี่ล็อก..."
"อ๊าาา!"
ผมถอนนิ้วทั้งสามออกจากช่องทางหลังแล้วแทนด้วยแก่นกายที่กำลังคับพองใหญ่ขึ้น จ่อไปที่ช่องทางหลังปาดเอาน้ำลายของเขาแทนเจลหล่อลื่น แต่คิดว่าคงไม่พอ
"ทนเจ็บหน่อยนะคนดี"
ล็อกกดแท่งร้อนให้มุดเข้าไปในช่องทางคับแคบนั้น ยังไม่ทันจะผ่านช่วงหัวไปเลยคนน้องก็ร้องไห้ออกมาเสียแล้ว...
"ฮื้ออ เจ็บ พี่ล็อก ฮืออ มันเจ็บๆ"
ล็อกมองหน้าน้องอย่างเสียดาย ครั้งนี้มันคงยากเกินไปสำหรับแพนสินะ ทั้งสดและก็ไม่มีเจลหล่อลื่นด้วย เขาไม่อยากให้กิจกรรมร่วมรักของเขาต้องทำให้เขามีความสุขอยู่ฝ่ายเดียว...
"ฮื้ออ แพนไม่ไหว"
"พอแค่นี้ก็ได้นะแพน เดี๋ยวพี่ไปช่วยตัวเองต่อในห้องน้ำ"
"อื้ออ พี่ล็อกค่อยๆขยับก็ได้ แพนจะอดทนเอง..."
"พี่ล็อกยังอดทนได้ตั้งนานเลย ฮืออ"
"..."
ล็อกค่อยๆกดร่างคนน้องลงไปทีละนิด จนถึงครึ่ง น้องก็ยังร้องไห้พลางผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ สงสารแต่ก็อยากจะกระแทกให้น้องร้องไห้ต่อจริงๆ
แต่มันก็จะดูเถื่อนเกินไปสำหรับน้อง...
"พี่ล็อกก อ๊าา เจ็บๆ"
"ผ่อนคลายอีกนิดนึง อย่าพึ่งเกร็งนะแพน อีกครึ่งนึง"
"ไม่เอาสุดได้มั้ย แพนไม่ไหว..."
"งั้นก็ได้"
...
"อื้ออ ฮึก"
ล็อกขยับสวนเข้าออกช้าๆ ครึ่งลำก็ครึ่งลำก่อนก็ได้
เขาคิดว่าครึ่งนึงถ้าขยับตอนนี้เดี๋ยวสักพักมันก็เข้าไปสุดลำเองนั่นแหละ
"อ๊าา พี่ล็อก เจ็บๆ"
"อ๊าาา"
"ถ้าเสียวก็ร้องดังๆเลยนะแพน"
"อื้อออ อ๊ะ อ๊าา"
กดแนบสะโพกสอดใส่เข้าไปไม่หยุดพัก จากช้าๆเริ่มเพิ่มความเร็ว ส่วนหัวครูดไปกับผนังด้านใน ล็อกเริ่มรู้แล้วว่าจุดไหนที่จะทำให้แพนรู้สึกดีขึ้น จัดการสอบสะโพกเข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆ จนเกือบจะสุดลำ คนน้องกอดไหล่เอาไว้แน่น ก่อนจะออกแรงกัดลงไปที่ไหล่คนพี่ ล็อกจึงกดบั้นท้ายคนน้องลงไปอีก พลางสอบสะโพกสวนเข้าออกอย่างรู้งาน จนกระทั่งเข้าไปจนสุดลำก็ยังไม่หยุดหย่อนสักที
แฮ่ก แฮ่ก
"อื้ออ ฮ๊ะ อ๊าาา อื้อ"
"พ พะ พี่ ละ ล็อก อ๊าาา อ๊าๆ"
"เรียกอีกสิครับ"
พั่บ พั่บ
เสียงเนื้อกระทบกันไปมาจนเกิดเสียงดัง ทำให้เรียกอารมณ์เข้าไปอีก นี่คืออ่อนโยนของเขาแล้วจริงๆ ถ้าเกิดเป็นท่าอื่น ขอบอกเลย น้องได้ปวดเอวไปหลายวันแน่ๆ...
"อื้ออ พ พี่ล็อก ล ลึก... ไปแล้ว"
เกิดเสียงครางต่ำสลับกับเสียงหวีดร้องไปมา ทำไมถึงได้รู้สึกดีขนาดนี้กันนะ...
"พะ พ..แพนจะไม่ไหวละ แล้ว"
"ฮ๊ะ อื้ออ"
เสียงกระแทกดังขึ้นเป็นจังหวะ ล็อกไม่ผ่อนแรงลงแม้แต่นิดเดียว เพราะใกล้จะเสร็จกันทั้งคู่ ล็อกจับลงไปที่เอวบางของน้องสวนขยับเข้าออกครูดจุดนั้นจุดนี้ข้างในจนคนน้องที่เอาขาพาดไปข้างหลังถึงกับก่ายเอวเขาไว้แน่น หลับตาปี๋ร้องครางไปด้วย
"จะเสร็จแล้วแพน"
"อื้ออ อ๊าาาาาา พะ แพน... ฮื้ออ"
สิ้นเสียงก็ตามด้วยการกระตุกปลดปล่อยของแพนทันที ร่างเล็กกระตุกไปมาอยู่ครู่หนึ่ง ล็อกปล่อยให้แพนเสร็จก่อน แล้วจึงขยับกายสวนสะโพกให้แก่นกายเข้าไปครูดข้างในต่อ ร่างเล็กดูเหมือนจะเหนื่อยๆ จนร้องครางเสียงแหบแห้งไปแล้ว ฟังดูเหมือนใกล้จะขาดใจ แต่ล็อกก็ยังไม่คิดจะหยุด เพราะว่าเขายังไม่เสร็จอีกรอบเลยด้วยซ้ำไป...
"พี่ล็อกก อ๊าา แพนเหนื่อยแล้ว"
เด็กที่ใจกล้าในตอนแรกหายไปไหนแล้วนะ...
เด็กที่ใจกล้าในตอนแรกหายไปไหนแล้วนะ...
"ใกล้แล้วครับ อื้ม..."
ล็อกถอนแก่นกายออกจากร่างอีกคน ก่อนจะพลิกตัวน้องให้หันหลังแล้วสอดแก่นกายเข้าไปอีกครั้ง จับเอวน้องให้ขยับเข้าๆออกๆ ส่วนตัวเขาก็ชันเข่าสูงให้แก่นกายมุดเข้าออกอยู่อย่างนั้น ก่อนจะโถมตัวเข้าไปใกล้เกาะไหล่น้องแล้วกระแทกเข้าไปถี่ๆ
ขืนทำมากกว่านี้แพนคงหลับไปอีกวันแน่ๆ
การกระแทกแต่ละครั้งทำให้ร่างเล็กสั่นสะเทือนไปมา เสียงเตียงไม้ดังเอี๊ยดอ๊าดไปมา บวกกับเสียงดังพั่บๆเวลาที่เนื้อกระทบกัน เป็นจังหวะเดียวกันที่คนพี่ได้ปลดปล่อยเข้าไปข้างในตัวน้องแล้ว...
"อื้มม.."
"อ๊าาา"
แฮ่ก แฮ่ก
"พี่ล็อก..."
"พี่มีความสุขแล้วใช่มั้ยครับ"
ผมล้มตัวลงนอนทับร่างเล็กก่อนจะประกบจูบปากเบาๆ ก่อนจะเปลี่ยนไปลูบเล่นที่แก้มนุ่มแทน
ตามใจขนาดนี้ไม่มีความสุขก็แย่แล้วล่ะ
"ถ้าบอกว่าไม่มีความสุข เราจะให้ต่อหรอ"
...
"ก็ ถ้าพี่ต้องการ ก็ได้ครับ..."
"พอแล้ว แค่นี้ก็พอแล้วครับ"
"เดี๋ยวเด็กป่วย กลัวไม่ได้เอาเปรียบเด็ก"
...
ล็อกจัดการขบหูน้องเล่นอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปที่ปากตะงุ้ยๆอีกที ก่อนจะล้วงเอาสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อของเขาออกมาอีกที
"แพน... พี่ไม่รู้ว่ามันจะเร็วไปมั้ย"
...
"แต่..."
"ขอหมั้นแพนไว้ก่อนได้มั้ยครับ..."
"ส่วนเรื่องผู้ใหญ่ เดี๋ยวพี่จะจัดการเองทั้งหมดเลย"
"..."
"พี่ล็อกจะหมั้นกับแพนหรอ..."
...
"แล้ว แพนต้องทำไงอะครับ"
"5555"
"แค่รับแหวนหมั้นก็พอแล้วครับ"
...
"แพนครับ หมั้นกับพี่ไว้ก่อนนะ"
"พรุ่งนี้ค่อยคุยกับผู้ใหญ่กัน"
"อื้ม..."
"แพนไม่ค่อยรู้อะไรแบบนี้ พี่ล็อกต้องช่วยแพนนะ"
...
"ได้เสมอเลย เจ้าแมวตัวน้อย"
"แพน พี่รักแพนนะครับ"
...
"แพนก็รักพี่ล็อกงื้อ"
ล็อกบรรจงสวมแหวนลงที่นิ้วนางข้างขวาของแพน เขารู้ว่าถ้าขอแต่งมันคงจะเร็วเกินไปเพราะยังรู้จักกันได้ไม่นาน
แต่สำหรับเขามันก็นานพอที่จะมั่นใจได้ว่า เขาจะไม่ไปไหนจากคนคนนี้ เด็กที่ชื่อแพน อีกแล้ว...
---------------------------------
FIN
เห็นขอฉากคัทกันมา ไม่รู้จะถูกใจกันมั้ยนะคะ 😂😂
ชอบไม่ชอบคอมเม้นได้ที่แท็กหรือในตอนนะคะทุกคน ขอบคุณค่าา
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น