#30 Chatmeet แชทแพนล็อก / Cut Part 15+

22 : 56


ตู้ม


ร่างเล็กที่นั่งอยู่ริมสระตกลงไปในสระพร้อมกับร่างสูง พี่ล็อก แฟนหนุ่มของเขา

คนพี่รู้ว่าน้ำตรงนี้ไม่ลึก เพราะตนเองก็เคยมาที่นี่แล้วครั้งนึง

ในเวลาแบบนี้ใครที่ไหนจะมาเล่นน้ำกันทั้งหนาวและไหนจะดึกแล้วด้วย...

"พี่ล็อก!"

"ครับ"

"อ้าว..."

"น้ำไม่ลึกนี่"

"ก็ไม่ลึกไง 555"

"ผลักแพนลงมาทำไมเนี่ย หนาว"

"ก็เห็นบอกจะตกน้ำ"

"ก็มันจะตกจริงๆ"

"เลยทำให้ตกจริงๆนี่ไง"

"..."

แพนขมวดคิ้วใส่คนตรงหน้า ก่อนที่คนพี่จะควักน้ำในสระใส่อย่างหมั่นเขี้ยว

แต่ทว่าคนน้องไม่ได้เล่นด้วย

"จะเล่นก็เล่นไปเลย แพนหนาวจะขึ้นแล้วครับ"

"ไม่ให้ไปหรอก"

"อ๊ะ"

เอวบางถูกแขนแกร่งคว้าเอาไว้

"อยู่ด้วยกันก่อน"

"แพนหนาวครับพี่ล็อก"

ล็อกมองคนร่างเล็กที่กำลังทำสายตาออดอ้อนแบบที่ไม่รู้ว่าคนน้องตั้งใจทำหรือเปล่า หยดน้ำใสที่เกาะตามใบหน้าและน้ำใสที่ไหลออกมาจากเส้นผม เสื้อแขนยาวที่เปียกน้ำแนบชิดกับร่างทำให้เห็นสัดส่วนของคนตรงหน้าได้อย่างชัดเจน

ไม่ทันที่คนน้องจะพูดอะไรต่อ ก็โดนคว้าตัวเข้าไปกอดเสียดื้อๆ ก่อนจะฝังจมูกลงไปที่ข้างแก้มนุ่มนิ่มนั่น

"อ๊ะ"

"พี่ล็อกปล่อย"

"ขอจูบก่อน"

"ไม่เอา"

"ไม่ได้หรอ"

"ตรงนี้มันไม่ดี..."

"ไม่มีใครเห็นหรอก เชื่อสิ"

"โอเคมั้ย"

"..."

"ไม่ตอบแสดงว่าได้"

"จะขอทำไม ในเมื่อพี่ล็อกตั้งใจจะทำ อะ อื้อ"

ร่างสูงกดสัมผัสลงไปบนริมฝีปากคนน้อง เข้าขบเม้มเบาๆที่ริมฝีปากสีแดงนั่นก่อนจะใช้ลิ้นไล่เลียที่ริมฝีปากแล้วผละออกมา ค่อยๆดันตัวคนน้องไปชิดกับผนังสระน้ำแล้วมอบจูบหวานลงมาอีกครั้ง เพียงแต่ต่างจากรอบที่แล้วตรงที่เมื่อครู่นี้เขาไม่ได้รุกล้ำเข้ามาเท่านั้น

"อื้อ"


ลิ้นร้อนถูกแทรกเข้าไปในโพรงปากของคนน้อง สัมผัสอ่อนหวานและเชื่องช้าที่คุ้นเคย ถึงจะไม่ใช่จูบแรกของเขา แต่การที่ลงมาจูบกันในสระน้ำนี่ก็ถือเป็นครั้งแรก คนน้องขยับแขนไปคล้องคอคนพี่ไว้อย่างรู้งาน เพื่อให้คนพี่ได้ทำอะไรได้ถนัดมากขึ้น

ร่างสูงผละจูบออกมาอีกครั้งก่อนจะโน้มลงไปจูบต่อ การที่เสพติดความหวานมันเป็นอะไรที่ทรมานพอสมควร เพราะอารมณ์ที่ขึ้นง่ายของล็อก ทำให้เขารู้สึกทรมานอยู่เสมอ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงจะจับฟัดจับทำอะไรให้มันเสร็จไปแล้ว แต่ความไร้เดียงสาของเด็กตรงหน้า ทำให้เขาต้องหยุดคิดหยุดที่จะกระทำนิสัยเดิมๆของเขา แพนเหมือนอาหารรสอร่อย ที่ไม่ว่าจะกินกี่ครั้งเขาก็ไม่เคยจะเบื่อ ดูเหมือนว่ายิ่งได้กินก็ยิ่งอยากกินมากขึ้นเรื่อยๆ

"อื้อ"

"อยู่นิ่งๆสิแพน"

"จะให้นิ่งได้ยังไงกัน อื้อ"

มือหนาเคลื่อนย้ายมาที่ท้ายทอย คนพี่เคลื่อนย้ายใบหน้าไปที่ต้นคอขาว ก่อนจะกดจมูกลงไป

"เดี๋ยวจมนะ"

"จมอะไรล่ะ น้ำสูงแค่อกเองนะพี่ล็อก"

"ก็จมได้เหมือนกัน"

"อื้อ"

ร่างสูงขยับมือลงมาต่ำอีก ก่อนจะสอดเข้าไปภายในเสื้อผ้าอย่างไม่รู้วิสาสะ ความอดทนของเขาก็มีขีดจำกัดอยู่เหมือนกัน แต่เขาก็ไม่คิดจะทำในสิ่งที่คิดตอนนี้เพราะว่าเขาแคร์เด็กคนนี้มาก

ความหอมจากร่างกายของคนน้องทำให้เขาเผลอเก็บเกี่ยวกลิ่นหอมหวานเข้าไปแบบไม่รู้สึกเบื่อหน่าย

"เอามือออกไป อื้อ"

"เรานุ่มนิ่มขึ้นเยอะเลยนะ" พูดแล้วก็ยังขยับมือสูงขึ้นเรื่อยๆก่อนจะไล้ลงมาผ่านหน้าท้องจนเกือบจะถึงของสงวน ทำให้คนน้องเผลอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

"ยั่วจังเลยคนดี"

"ย ยั่วอะไรเล่า"

"สายตาเราน่ะ"

"มันทำไมหรอ"

"ก็..."

เขาให้คำตอบคนตรงหน้าด้วยการรั้งท้ายทอยเข้ามาสัมผัสริมฝีปากนิ่มดุจเยลลี่อีกครั้ง ลิ้นของทั้งคู่ตวัดพันเกี่ยวกันไปมา คนน้องพยายามจะจูบตอบกลับไปแต่ด้วยความที่ยังไม่เคยเรียนรู้อะไรมากมายทำให้การกระทำดูแข็งทื่อไปเสียดื้อๆ การจูบที่เนิ่นนานทำให้ร่างเล็กต้องดันตัวคนพี่ออกไปเพื่อรับอากาศหายใจ

"แฮ่กๆ"

"อ๊ะ"

ร่างบางถูกช้อนขึ้นก่อนจะถูกวางลงที่ขอบสระ คนพี่ขยับตัวไปแทรกระหว่างขาคนน้อง

"เหนื่อยมั้ยครับ"

"เหนื่อย..."

"อีกรอบนึง" ล็อกเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าคนน้องอย่างเอ็นดู

"..."

"ขออีกทีคนดี"

หลังจากที่ฟังคำขอร้องจากคนตรงหน้า ใบหน้าก็เห่อร้อนขึ้นมาทันที จะทำอะไรก็ทำทำไมต้องมาบอกกล่าวให้เขินเล่นด้วย...

"ไม่เห็นต้องบอกเลย"

"ต้องบอกสิ"

"หื้ม"

"ก็รอบนี้จะให้เราทำ"

"..."

"ก็เห็นจูบตอบ เลยคิดว่าเราคงอยากลองรุกดูบ้าง"

ยิ่งได้ยินแบบนั้นจากใบหน้าที่แดงระเรื่ออยู่แล้วก็ยิ่งแดงเข้าไปอีก ใบหูเล็กขึ้นสีจนคนพี่ต้องอมยิ้มแล้วขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆ

"แพนทำไม่ได้..."

"เมื่อกี้นี้ยังทำได้เลย"

"..."

"แพนไม่รู้แล้ว"

"นะครับ"

"..."

สายตาคาดหวังของคนตรงหน้าทำให้แพน หนุ่มน้อยที่ไม่รู้ว่าจะรับมือยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้ดี หายตัวไปตอนนี้ได้ก็คงจะทำไปแล้ว

"นิดเดียวก็ได้"

"จะให้แพนโน้มลงไปหรอครับ"

"แล้วแต่สะดวกเลย"

"เสร็จแล้วห้ามขำนะ"

"อื้ม"

ล็อกหลับตาลงให้คนน้องได้ทำตามใจชอบสักครั้งหนึ่ง จะว่าไปก็เหมือนจะพอใจเล็กๆที่ได้แกล้งแฟนของเขา สิ่งที่เขาคิดคือ หวังแค่ปากแตะปากเท่านั้น หลังจากนี้เขาก็จะเป็นคนนำเองทุกอย่าง

แพนค่อยๆโน้มตัวลงมาอย่างกล้าๆกลัวๆ ก็คนไม่เคยจะให้มาทำอะไรแบบนี้ก็ต้องเขินเป็นปกติ

"รออยู่นะ"

"รู้แล้วๆ"

แพนตัดสินใจแตะริมฝีปากตนลงไปที่ปากอีกฝ่าย ที่น่าตกใจคือทันทีที่แตะปากลงไปคนพี่ก็ตอบสนองกลับมารวดเร็วเสียเหลือเกิน แผ่นหลังของร่างเล็กถูกรั้งเข้ามาใกล้ร่างสูงที่ยืนแช่อยู่ในน้ำนั่น ใบหน้าที่ขยับเข้ามาใกล้ๆริมฝีปากที่สัมผัสกันถูกเปิดออกก่อนที่ล็อกจะรุกล้ำเข้าไปอีกครั้งสลับกับการขบเม้มไปมา ร่างเล็กได้แต่จิกนิ้วมือลงไปที่ไหลมนของคนพี่ ปล่อยให้ทำตามใจ จนกระทั่งรสชาติเฝื่อนๆคาวๆสัมผัสลงไปที่ลิ้น คนพี่ถึงยอมผละออกไป

"แฮ่กๆ"

"..."

"ขอโทษๆ"

"อื้อ"

"ขอโทษนะแพน"

"ไม่เป็นไร..."

"อื้อ เจ็บ"

คนพี่ที่ดันตัวเองขึ้นมานั่งข้างๆก่อนจะใช้มือสัมผัสลงมาที่ตรงรอยแตกนั่น ทำให้ร่างเล็กกระตุกร่างเบาๆ ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนเป็นลิ้นร้อนเกลี่ยไปเกลี่ยมาเพื่อหยุดเลือดให้คนตรงหน้า

ความรู้สึกแปลกใหม่ทำให้น้ำตาของแพนริ้นขึ้นมาเกาะที่ขอบตาอย่างไม่รู้สาเหตุ รู้ตัวอีกทีเรี่ยวแรงก็เหมือนจะหายไปเสียแล้ว

"ถ้าปากไม่แตกคงหยุดไม่ได้แล้วเนี่ย"

"พี่ล็อก..."

"555 อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ก็ปากเราหวานเองมันก็เผลอ"

"ไม่ต้องพูดแล้วครับ"

"ไปไหนเล่า"

รอบนี้คนพี่ไม่ได้รั้งตัวคนน้องเอาไว้ ปล่อยให้เดินไปเองโดยที่ตัวเองก็ลุกเดินตามไปด้วย

นับวันๆกับคนที่ชื่อว่าล็อก ยิ่งไม่น่าไว้ใจขึ้นทุกที...

อีกหน่อยคงต้องหาวิธีรับมือกับคนตรงหน้าเสียแล้ว...

_________________________________________________________________________________

อ่านจบแล้วเราฝากคอมเม้นในจอยหน่อยน้าา ♥

ปล.แต่งบรรยายได้แต่ไม่รู้จะใช้คำแบบไหนเหมือนกันฮือ

หรือจะติดแท็กก็ได้ค่ะ #แชทแพนล็อก