#7 For wait ฟอร์เวทกุกนยอง [บรรยายพาร์ท CUT 18+]
-CHAT-
Wanakorn : ออกมาจากหอประชุม
Xin : ทำไมต้องเชื่อฟังคุณด้วย
Wanakorn : ก็แล้วแต่แล้วกัน
Wanakorn : แต่เรื่องเมื่อวาน
ซินกำมือแน่นก่อนจะตอบกลับไปด้วยความไม่พอใจมากถึงมากที่สุด ถ้าอีกฝ่ายได้เห็นหน้าของเขาตอนนี้ก็คงจะรู้ว่าซินไม่สบอารมณ์มากเพียงใด
Xin :...
Xin : เออ
Xin : รอนั่นแหละ
Wanakorn : :)
ซินต้องออกไปจากหอประชุมตามคำขอของคนพี่ ก็เลิกกันไปแล้วยังจะมาอะไรกับชีวิตอีกก็ไม่รู้
แต่เพื่อกุมความลับแล้ว เขาก็ต้องแลก
ซินเดินเลี้ยวออกจากประตูใหญ่ก็เห็นร่างสูงที่ยืนกอดอกยิ้มมา ดูแล้วมันชวนให้หงุดหงิดมากกว่าเดิมเสียอีก
"ออกมาจริงๆด้วย"
"มีอะไร"
"โกรธหรอ"
"มีอะไรก็ว่ามา"
ฝั่งคนพี่ได้ยินคำถามก็อมยิ้มออกมาและยังไม่พูดอะไรเหมือนเดิมเพราะคิดว่ากวนประสาทคนตรงหน้าก็สนุกดีเหมือนกัน
"จะพูดไม่พูด"
"มาด้วยกันหน่อย"
"ไปไห--"
ยังไม่ทันที่ซินจะถามจบ เขาก็โดนคว้าข้อมือแล้วโดนลากไปจากตรงนั้นทันที ยิ่งอยู่ด้วยกับคนแบบนี้ เขาก็ยิ่งปวดหัวมากขึ้นทุกที
และเขาหงุดหงิดตัวเองที่ยังไม่ลืมเรื่องในวันนั้นสักที...
เว้นพาซินเดินไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงห้องน้ำตึก 4 ดูเหมือนจะไม่มีคนด้วยยิ่งทำให้ทางสะดวกเข้าไปอีก ก็เลยจัดการลากคนน้องเข้าห้องน้ำตามไปด้วย...
"เฮ้ย!!"
"ชู่วว"
"เบาๆสิ"
"..."
"พามาเพื่อ"
"ก็มันสงบที่สุดแล้ว"
"บ้าป้ะ ทำไมต้องพามาห้องน้ำ"
"ก็..."
"???"
คนน้องขมวดคิ้วแล้วทำหน้าเควสชั่นมาร์คอย่างไม่เข้าใจสิ่งที่คนตรงหน้าทำ ก่อนที่จะสงสัยอะไรไปมากกว่านั้นตนก็โดนคนพี่กดร่างให้ชิดกับผนังห้องน้ำเสียแล้ว...
"เฮ้ย!!"
"จะทำไรวะ!"
"ชู่ววว"
"เบาๆสิ"
"เดี๋ยวมีคนได้ยินนะ"
"ปล่อย!"
"ขออยู่แบบนี้ก่อนได้มั้ย"
"เป็นบ้าอะไรอีกล่ะ"
ซินพยายามดันอกคนพี่อย่างเต็มแรง แต่ดูเหมือนคนพี่จะขยับออกไปเพียงนิดเดียวเท่านั้น ยิ่งพยายามยิ่งดูเหมือนสูญเปล่า
"จะดื้อใช่มั้ย"
"ถ้าไม่อยากให้บอกเพื่อนก็อยู่นิ่งๆ"
"..."
คำขู่ของพี่เว้นทำให้ซินชะงักก่อนจะหยุดการกระทำก่อนหน้านี้ เรื่องนั้นมันสำคัญมาก และมากพอที่จะทำให้คนอย่างเขาต้องทำตามคนพี่อย่างไม่มีข้อแม้เลยด้วย
"ทำไมคุณต้องมายุ่งกับชีวิตผมด้วย"
"คุณก้าวก่ายชีวิตผมมากเกินไปแล้ว"
"พี่เว้น..."
"ต้องให้ผมตายก่อนคุณถึงจะเลิกยุ่งกับผมใช่มั้ย"
เว้นกระตุกยิ้มมุมปาก เขาไม่ได้ตอบอะไรออกไปเลย
เพียงแต่ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้เรื่อยๆเท่านั้น
"อย่า"
"คุณไม่มีสิทธิ์ทำกับผมแบบนี้"
"ก็ให้สิทธิ์กับพี่สิครับ"
"..."
"รังเกียจหรอ"
"..."
"ใช่สิ มันคงน่ารังเกียจมากเลยล่ะสิ"
"ถ้างั้น"
"ไหนๆก็ไหนๆแล้ว"
"ถ้ารังเกียจกันมาก"
"ก็ทำเลยสิ"
เว้นไม่รอให้คนน้องได้พูดพร่ำทำเพลงใดๆ เบียดร่างกายของตนให้แนบชิดกับร่างบางนั่น ซินได้แต่ทุบตีคนพี่แรงๆ ยิ่งต่อต้านเขาก็ยิ่งเจ็บมากขึ้นทุกที
"พี่เว้น"
"ไม่เอา"
คนพี่ดื้อด้านไม่ฟัง เขาทั้งขบทั้งกัด รังแกเขามากขึ้นไปอีก
ก็เพราะสิ่งที่เขารู้เมื่อวาน...
คือสิ่งที่เขากลัวมากที่สุด
เขาไม่ต้องการให้คนน้องไปกับใครอีก
"อื้ม..."
"ถ้าไม่อยากให้ทำอะไรมากกว่านี้ก็หยุดต่อต้านสักที"
ไลน์
...
ไลน์
เสียงการแจ้งเตือนที่ดังขึ้นแต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้เว้นผละร่างออกมาจากคนน้องเลย แถมยังกอดรัดร่างคนน้องแน่นขึ้นไปอีก ซินยืนสั่นเทิ้มด้วยความกลัว เขากลัวเพราะว่าเขาไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น มันควรจะเกิดขึ้นกับคนที่เขาเต็มใจจะให้สิ...
"มันน่ารำคาญนะรู้มั้ย..." เว้นกดเสียงลงต่ำก่อนจะหยุดการกระทำ
"ตอบไปสิ"
"..."
"ไม่งั้นเขาจะหากันให้วุ่นนะ"
"ถ้าทำให้กูเดือดร้อนด้วยล่ะก็"
สายตาดุที่คนพี่มองมาทำให้ซินต้องลอบกลืนน้ำลายก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในกางเกงของเขา
"ใคร"
"ใช่คนนั้นมั้ย"
ซินก้มมองต่ำเพื่อจะเหลือบดูหน้าจอว่าเป็นใครที่ทักมา เขาขอบคุณมากๆที่ทักมาถูกเวลาขนาดนี้
"พี่ทิน..."
"หึ"
"ตอบไปสิ"
ซินรู้ดีว่าถ้าอีกฝ่ายพูดออกมา แล้วถ้าตนไม่ทำตามก็จะเจอคำขู่จากคนโตกว่าอีกครั้ง ทำไมเขาถึงไม่ยอมให้ความลับหลุดไปเลย ทำไมต้องยอมเพื่อปกปิดความลับขนาดนี้
"จะให้ตอบยังไง พิมพ์ไม่ถนัด"
"..."
คนพี่จัดการขยับร่างซินให้หันหน้าเข้ากำแพงสีขาว แล้วก็กดตัวตัวเองลงไปแนบอีกครั้ง
ความสูงของคนพี่ที่ดูเหมือนจะสูงกว่าไม่มากทำให้ส่วนกลางลำตัวสัมผัสที่บั้นท้ายของเขา
"จะทำอะไร...อื้อ..."
"ตอบแชทไปสิครับ สนใจทำไม"
"อย่าทำอะไรบ้าๆนะ"
"คำก็บ้า สองคำก็บ้า"
ซินสัมผัสได้ถึงมือใหญ่ที่กำลังบีบเค้นที่บั้นท้ายงอน แต่เขาจะทำอะไรได้ล่ะ ต่อต้านก็ไม่ได้
แต่จะลองต่อต้านดูดีมั้ยนะ...
ซินขยับตัวหนีคนพี่ที่กำลังทำตามใจชอบ แต่ก็ขยับไปไหนไกลไม่ได้ มือปลาหมึกยังคงเกาะติดเขาแน่นอยู่
"ถ้าดื้อจะจับจูบแล้วนะ"
"ชอบความรุนแรงหรือไง"
"ก็ผมไม่เต็มใจ"
"เคยแล้วก็ทำให้มันง่ายๆหน่อยได้มั้ย"
"จะบอกให้ผมทำตัวง่ายๆเพียงเพราะผ่านพี่มาแล้วครั้งนึงหรอครับ"
"มันก็ไม่ใช่เรื่องรึเปล่า"
"หึ"
"ง่ายได้แค่พี่คนเดียว"
"..."
ซินไม่รู้ว่าพี่เว้นพูดออกมาเต็มปากได้ยังไง คำพูดเห็นแก่ตัวของคนคนหนึ่ง กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เขาต้องทน
มือหนาอ้อมมาเลื่อนเสื้อฮู้ดสีดำขึ้นไป สอดมือเข้าไปสัมผัสหน้าท้องคนน้องก่อนจะขยับแขนขึ้นช้าๆทำให้เสื้อร่นขึ้นไปข้างบน ประทับริมฝีปากลงไปขบสร้างรอยรักสีกุหลาบแดงที่กลางหลังเป็นแถบเพื่อตีตราจองร่างกายนี้
"ฮึก..."
"พิมพ์ตอบไป"
"ชอบความรุนแรงหรือไง"
"ก็ผมไม่เต็มใจ"
"เคยแล้วก็ทำให้มันง่ายๆหน่อยได้มั้ย"
"จะบอกให้ผมทำตัวง่ายๆเพียงเพราะผ่านพี่มาแล้วครั้งนึงหรอครับ"
"มันก็ไม่ใช่เรื่องรึเปล่า"
"หึ"
"ง่ายได้แค่พี่คนเดียว"
"..."
ซินไม่รู้ว่าพี่เว้นพูดออกมาเต็มปากได้ยังไง คำพูดเห็นแก่ตัวของคนคนหนึ่ง กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เขาต้องทน
มือหนาอ้อมมาเลื่อนเสื้อฮู้ดสีดำขึ้นไป สอดมือเข้าไปสัมผัสหน้าท้องคนน้องก่อนจะขยับแขนขึ้นช้าๆทำให้เสื้อร่นขึ้นไปข้างบน ประทับริมฝีปากลงไปขบสร้างรอยรักสีกุหลาบแดงที่กลางหลังเป็นแถบเพื่อตีตราจองร่างกายนี้
"ฮึก..."
"พิมพ์ตอบไป"
"มือมันสั่น..."
"หึ"
คนพี่ยังคงไม่สนใจเหมือนเดิมแล้วก็ยังลวนลามร่างบางอยู่ไม่เลิก
"..."
"ก็แค่บอกไปว่าเข้าห้องน้ำมันจะยากอะไร"
"..."
"ก็แค่นั้น"
"หันหน้ามา"
...
เว้นสำรวจไปทั่วใบหน้าเล็กที่กำลังปล่อยให้หยดน้ำตาร่วงลงมาช้าๆ
"ห้ามร้องไห้"
"ฮึก..."
"ทำไมดื้ออย่างนี้ล่ะ"
ไลน์
ไลน์
"ไอห่านี่มันจะเอาให้ได้ใช่มั้ย!"
"น่ารำคาญทั้งพี่ทั้งน้องเลยว่ะ"
ยิ่งได้ยินว่าน่ารำคาญซินก็ยิ่งปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมาไม่หยุด จนคนพี่ต้องถอนหายใจออกมาแล้วคว้าโทรศัพท์ที่อยู่ในมือคนน้องมาตอบแชทแทน
"ไหนว่าชอบคิวไง"
"แล้วทำไมต้องมาร้องไห้ให้พี่ด้วยล่ะ"
เว้นไม่ใช่คนที่ชอบบังคับใครแบบไม่จำเป็น...
"ไม่อยากให้ทำใช่มั้ย"
...
"ไม่พูดจะไม่หยุดแล้วนะ"
"อือ"
"อือกับใคร"
"ไม่อยาก"
"ก็แค่นั้น"
ไลน์
"ไอห่านี่มันจะทักไม่เลิกจริงๆใช่มั้ย"
"..."
"ขัดจังหวะจริง"
"ไหนๆก็ไหนๆแล้ว"
"ซิน"
...
"ใช้ปากให้หน่อย"
"..."
"อันนี้ไม่ได้บังคับนะ"
"แต่เรื่องคิว"
"..."
นี่เขาต้องทำตามคำสั่งจริงๆหรือว่าอีกฝ่ายแค่จะแกล้งกัน...
"ซินครับ"
"พี่เอาจริง..."
"ฮึก..."
"ทำไมดื้ออย่างนี้ล่ะ"
ไลน์
ไลน์
"ไอห่านี่มันจะเอาให้ได้ใช่มั้ย!"
"น่ารำคาญทั้งพี่ทั้งน้องเลยว่ะ"
ยิ่งได้ยินว่าน่ารำคาญซินก็ยิ่งปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมาไม่หยุด จนคนพี่ต้องถอนหายใจออกมาแล้วคว้าโทรศัพท์ที่อยู่ในมือคนน้องมาตอบแชทแทน
"ไหนว่าชอบคิวไง"
"แล้วทำไมต้องมาร้องไห้ให้พี่ด้วยล่ะ"
เว้นไม่ใช่คนที่ชอบบังคับใครแบบไม่จำเป็น...
"ไม่อยากให้ทำใช่มั้ย"
...
"ไม่พูดจะไม่หยุดแล้วนะ"
"อือ"
"อือกับใคร"
"ไม่อยาก"
"ก็แค่นั้น"
ไลน์
"ไอห่านี่มันจะทักไม่เลิกจริงๆใช่มั้ย"
"..."
"ขัดจังหวะจริง"
"ไหนๆก็ไหนๆแล้ว"
"ซิน"
...
"ใช้ปากให้หน่อย"
"..."
"อันนี้ไม่ได้บังคับนะ"
"แต่เรื่องคิว"
"..."
นี่เขาต้องทำตามคำสั่งจริงๆหรือว่าอีกฝ่ายแค่จะแกล้งกัน...
"ซินครับ"
"พี่เอาจริง..."
~ TBC ~
ที่เหลือไปมโนกันเองนะคะ 55555555555555
อย่าตีไรท์ ไรท์ขอทวดดดด
/กราบรอบทิศ
ด้วยความที่กลัวๆหลายคนจะสงสัยว่า เอ้อ พี่มันเรียกน้องไปไหนแล้วทำอะไร
ตอนนี้จะตอบโจทย์ทุกคนเองค่ะ
ปล. แต่งรอบเดียวยังไม่ได้ตรวจศัพท์นะคะ ไว้ว่างจะมาไล่อ่านอีกที ถ้างงก็ทักเข้ามาถามใน ASK ได้ค่ะ
ฝากรีวิว ติดแท็กโด้ยย
กำลังใจเล็กๆจะทำให้ไรท์มีกำลังใจในการแต่งต่อไปค่ะ
จุ้บๆ ♥
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น