#38 Chatmeet แชทแพนล็อก - CUT 18+
หลังจากที่เลิกงานที่คณะล็อกก็ขับรถกลับโดยจุดมุ่งหมายก็คือกลับไปหาเด็กที่อยู่ที่ห้อง ด้วยความที่เป็นช่วงกิจกรรมของทางมหาลัยทั้งแพนและล็อกก็ไม่ค่อยว่างให้กันเลย ล็อกคิดถึงแพนมากจนอยากจะวาร์ปไปหาคนน้องแล้วกอดแน่นๆซะตอนนี้เลย
เมื่อถึงจุดมุ่งหมายเขาก็เดินตรงดิ่งขึ้นลิฟต์ทันที ถึงหน้าห้องก็ใช้กุญแจสำรองเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นแฟนตัวเล็กกำลังนอนฟังเพลงหลับตาพริ้มอยู่บนที่นอน ดูเหมือนจะกำลังเพลินๆยังไม่รู้ตัว ก็เลยเดินย่องเข้าไปหา ไม่รู้ว่ารายนั้นจะรู้ตัวหรือเปล่าว่าเขามาถึงแล้ว ทันทีที่เดินถึงเตียงล็อกก็ขยับขึ้นไปแล้วกอดหมับแพนจากทางด้านหลังด้วยความคิดถึงทันที
"เอ้ย! มาไงเนี่ย"
"คิดถึง" อ้อนคนน้องเสร็จคนพี่ก็จัดการหอมแก้มฟูๆของแพนไปหนึ่งฟอดก่อนจะเอาแก้มชนแก้มคนน้องแล้วถูไปถูมา
"พี่ล็อกอ่าา แพนจั๊กจี๋นะ"ร่างเล็กที่อยู่ในการควบคุมตัวของคนพี่ปล่อยให้พี่ล็อกทำตามใจชอบ จะกอดก็ปล่อยให้กอดไป จะหอมก็ปล่อยให้หอม เพราะพี่แกก็เป็นแบบนี้ตลอด อยากทำอะไรก็ทำไม่ถามสุขภาพสักคำ
"คิดถึงครับ"
"จะอ้อนเอาอะไรอีกเนี่ย"
"เอาแพนที่หนึ่งครับ"
ล็อกไม่ได้พูดเปล่าๆแต่ยังขยับปากนุ่มนิ่มของแพนไปมาด้วยก่อนจะก้มลงไปจุ๊บปากคนน้องทีนึงทีแก้มอีกทีนึงแล้วก็ผละออกมาบีบปากแพนเล่นต่ออีก
"เอี๋ยวอ่อยเอย"(เดี๋ยวต่อยเลย) เพราะว่าโดนบีบปากอยู่แพนจึงพูดออกมาไม่สะดวกเท่าไหร่ แพนก็เลยทำท่าเหมือนจะต่อยคนพี่จริงๆอย่างที่พูดไปเมื่อครู่
"อูยย เด็กโหด" ล็อกเปลี่ยนจากการแกล้งลูกแมวเป็นกระชับอ้อมกอดแน่นแทน ถ้าจับแพนปั้นๆกลืนลงท้องได้ตอนนี้ก็คงทำ
"พี่ล็อกกินอะไรมารึยัง"
เมื่อถึงจุดมุ่งหมายเขาก็เดินตรงดิ่งขึ้นลิฟต์ทันที ถึงหน้าห้องก็ใช้กุญแจสำรองเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นแฟนตัวเล็กกำลังนอนฟังเพลงหลับตาพริ้มอยู่บนที่นอน ดูเหมือนจะกำลังเพลินๆยังไม่รู้ตัว ก็เลยเดินย่องเข้าไปหา ไม่รู้ว่ารายนั้นจะรู้ตัวหรือเปล่าว่าเขามาถึงแล้ว ทันทีที่เดินถึงเตียงล็อกก็ขยับขึ้นไปแล้วกอดหมับแพนจากทางด้านหลังด้วยความคิดถึงทันที
"เอ้ย! มาไงเนี่ย"
"คิดถึง" อ้อนคนน้องเสร็จคนพี่ก็จัดการหอมแก้มฟูๆของแพนไปหนึ่งฟอดก่อนจะเอาแก้มชนแก้มคนน้องแล้วถูไปถูมา
"พี่ล็อกอ่าา แพนจั๊กจี๋นะ"ร่างเล็กที่อยู่ในการควบคุมตัวของคนพี่ปล่อยให้พี่ล็อกทำตามใจชอบ จะกอดก็ปล่อยให้กอดไป จะหอมก็ปล่อยให้หอม เพราะพี่แกก็เป็นแบบนี้ตลอด อยากทำอะไรก็ทำไม่ถามสุขภาพสักคำ
"คิดถึงครับ"
"จะอ้อนเอาอะไรอีกเนี่ย"
"เอาแพนที่หนึ่งครับ"
ล็อกไม่ได้พูดเปล่าๆแต่ยังขยับปากนุ่มนิ่มของแพนไปมาด้วยก่อนจะก้มลงไปจุ๊บปากคนน้องทีนึงทีแก้มอีกทีนึงแล้วก็ผละออกมาบีบปากแพนเล่นต่ออีก
"เอี๋ยวอ่อยเอย"(เดี๋ยวต่อยเลย) เพราะว่าโดนบีบปากอยู่แพนจึงพูดออกมาไม่สะดวกเท่าไหร่ แพนก็เลยทำท่าเหมือนจะต่อยคนพี่จริงๆอย่างที่พูดไปเมื่อครู่
"อูยย เด็กโหด" ล็อกเปลี่ยนจากการแกล้งลูกแมวเป็นกระชับอ้อมกอดแน่นแทน ถ้าจับแพนปั้นๆกลืนลงท้องได้ตอนนี้ก็คงทำ
"พี่ล็อกกินอะไรมารึยัง"
"ยังเลย" พูดตอบน้องไปก่อนซุกที่ซอกคอคนน้องแล้วใช้สันจมูกเขี่ยไปเขี่ยมา ช่วงนี้แพนตัวนุ่มนิ่มขึ้นจริงๆอย่างที่เพื่อนของน้องบอก สงสัยช่วยกันขุนน้องแหงๆ
"หิวมั้ยครับ"
"หิวมั้ยครับ"
"หิว นี่รอออกไปกินกับแพนเลยนะเนี่ย เลิกงานที่คณะก็ดิ่งมาหาเราเลย"
ถึงเวลาปิดจ๊อบเขาก็วางทุกอย่างจริงๆ เก็บอุปกรณ์เสร็จก็ดิ่งตรงไปที่รถเลยโดยที่ไม่ล่ำลาใครทั้งสิ้น แพนจะมีอิทธิพลต่อเขามากไปแล้ว...
ถึงเวลาปิดจ๊อบเขาก็วางทุกอย่างจริงๆ เก็บอุปกรณ์เสร็จก็ดิ่งตรงไปที่รถเลยโดยที่ไม่ล่ำลาใครทั้งสิ้น แพนจะมีอิทธิพลต่อเขามากไปแล้ว...
"พี่ล็อกอยากกินอะไรอะ"
"ถามเราดีกว่า"
"แต่แพนถามพี่ก่อนนะครับ"พูดจบก็พลิกตัวมาหาคนพี่ที่กอดตนอยู่ พร้อมกับทำแก้มพองหน่อยๆเหมือนจะบอกว่าอย่าขัดใจผมสิครับพี่ล็อก
"ไม่เอาๆ พี่ให้เราเลือก"
"แพนจะให้พี่เลือก"
"พี่อยากกินแพน"
"..."
"ไม่คุยกับพี่ล็อกแล้ว..." เพียงแค่พูดเท่านั้นยังไม่ทันจะหนีไปไหนได้เพราะโดนแขนแกร่งรั้งร่างเอาไว้อยู่ แพนก็ลืมสนิทเลย
"คุยกับพี่เถอะครับ คิดถึง ไม่ได้คุยกันต่อหน้าตั้งหลายวันเกือบอาทิตย์ได้มั้งเนี่ย" คนพี่พูดปนงอแงไปด้วย
แพนไม่ตอบกลับไปแถมยังเม้มปากแน่นเสียด้วย คนโตก็เลยฉวยโอกาสเคลื่อนใบหน้าเข้าใกล้
"จะไม่พูดจริงๆหรอ"
แพนส่ายหน้าก่อนจะขยับมือมาจิ้มแก้มคนพี่สลับกันดึงไปมา
"สนุกหรอครับ"
แพนพยักหน้าตอบและยังไม่พูดตามเคย คนพี่ก็เลยตอบโต้ด้วยการกดสันจมูกฝังลงไปบนแก้มนุ่มตามด้วยใช้ปากเม้มแก้มนั้นเบาๆ
"จั๊กจี๋ งื้อ"
"ยอมพูดแล้วหรอ"
"ยังๆ"
"แหน่ะ"
"พี่ล็อกไปอาบน้ำเลย ตัวเหม็น"
"ก็วันนี้ทำงานทั้งวันนี่ครับ"
ล็อกหอมแก้มคนน้องก่อนอีกทีนึงแล้วขยับใบหน้าออกมาให้ระดับสายตาประสานกัน
"แพนหิวแล้ว"
"ก็บอกแล้วให้กินพี่"
"เดี๋ยวตีเลยนี่" แพนเอ่ยพร้อมกับแง้มมือขึ้นมาจะตีคนพี่จริงๆ
"ฮ่าๆ ดุจังเลย" ล็อกพูดพลางยิ้มไปด้วยก่อนจะระดมจูบแก้มคนน้องอย่างเอาแต่ใจตัวเอง
"งั้นเดี๋ยวมานะ พี่ล็อกขอไปไปอาบน้ำก่อนนะครับน้องแพน ออกมาค่อยไปหาอะไรกินกันนะ"
คนน้องพยักหน้าตอบกลับมา ล็อกก็เลยปล่อยจากการควบคุมตัวน้อง ลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินไปห้องน้ำ ร่างเล็กนอนจุมปุกอยู่บนเตียงพลางเลื่อนหาเพลงฟังไปเรื่อย รอคนโต อีกฝั่งหนึ่งคือพี่ล็อก เขาว่าจะอาบน้ำให้เต็มที่เลย ออกมาก็จะฟัดคนน้องอีกสักทีสองที
คนน้องพยักหน้าตอบกลับมา ล็อกก็เลยปล่อยจากการควบคุมตัวน้อง ลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินไปห้องน้ำ ร่างเล็กนอนจุมปุกอยู่บนเตียงพลางเลื่อนหาเพลงฟังไปเรื่อย รอคนโต อีกฝั่งหนึ่งคือพี่ล็อก เขาว่าจะอาบน้ำให้เต็มที่เลย ออกมาก็จะฟัดคนน้องอีกสักทีสองที
10 นาทีผ่านไป...
ล็อกเดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำแล้วเดินตรงเข้ามาในห้องนอนแต่ไม่เห็นเจ้าเด็กดื้ออยู่ในห้อง ก็เลยเดินไปหาที่ห้องถัดไปแทน
"ทำไรอะ"
"เอ้ย!"
"ตกใจหมดเลยพี่ล็อก"ร่างเล็กสะดุ้งจนเผลอทำทัพพีหล่นลงพื้น ล็อกเดินเข้าไปหยิบให้ก่อนจะสนใจสิ่งที่ตัวเล็กกำลังทำอยู่
"ทำไรอยู่ กลิ่นหอมลอยออกไปข้างนอกเลย"
"สปาเกตตี้"
"นึกออกแล้วหรอว่าอยากกินอะไร"
"ไม่รู้อะ เห็นมันเลื่อนผ่านฟีดมา"
"ทำเป็นหรอครับ" เอ่ยพลางถือวิสาสะมองสำรวจใบหน้าที่ดูตั้งใจของฝ่ายน้องที่กำลังจับจ้องสิ่งที่อยู่ในหม้อไม่วางตา
"ก็ต้มเส้นเป็นอย่างเดียว..."
"ออกไปหาอะไรกินข้างนอกไม่ไวกว่าหรอ"
"จริงๆแล้วแพนอยากอยู่ห้องอะ..." แพนเอ่ยออกมาด้วยเสียงเล็กเสียงน้อย ตาก็จับจ้องสนใจสิ่งที่กำลังทำอยู่
"งั้นก็ได้ครับ พี่ก็เหนื่อยๆอยู่ห้องก็ดี"
คนพี่คลายปมผ้าเช็ดตัวที่พันรอบเอวเอาไว้ออกไปก่อนจะสะบัดผ้าเช็ดตัวแล้วพาดไว้ที่พนักพิงเก้าอี้ ทีแรกเขาก็ไม่ได้อะไรเพราะทำแบบนี้ด้วยความเคยชิน ลืมนึกไปเลยว่าไม่ได้อยู่คนเดียว
พอคนน้องหันมาแล้วหันหน้าหนีไปนี่แหละ ถึงได้รู้ตัวว่า อ๋อ เขาไม่ควรจะใส่บ็อกเซอร์บางๆนี่สินะ
"งั้นก็ได้ครับ พี่ก็เหนื่อยๆอยู่ห้องก็ดี"
คนพี่คลายปมผ้าเช็ดตัวที่พันรอบเอวเอาไว้ออกไปก่อนจะสะบัดผ้าเช็ดตัวแล้วพาดไว้ที่พนักพิงเก้าอี้ ทีแรกเขาก็ไม่ได้อะไรเพราะทำแบบนี้ด้วยความเคยชิน ลืมนึกไปเลยว่าไม่ได้อยู่คนเดียว
พอคนน้องหันมาแล้วหันหน้าหนีไปนี่แหละ ถึงได้รู้ตัวว่า อ๋อ เขาไม่ควรจะใส่บ็อกเซอร์บางๆนี่สินะ
"มีหลบตาด้วย"
"..."
"เขินทำไมมันก็ปกติของผู้ชายไม่ใช่หรอ"
ปกติของแพนก็จะใส่ชุดนอนเรียบร้อยตลอด เพราะอยู่กับแม่ ที่ว่ามันปกติของพี่ล็อกนี่มันอะไรกันหน่ะ...
เสื้อยาวก็จริงแต่ไม่ใส่กางเกงชั้นในนี่มันก็ไม่ใช่รึเปล่า...
จะปล่อยให้น้องชายออกมาทักทายไม่ได้นะ!
"แพนไม่ได้ใส่แบบพี่นี่หน่า"
"มาอยู่ด้วยบ่อยๆสิ เดี๋ยวก็ชินไปเองแหละ"
"ไม่เอาด้วยหรอก ไม่ปลอดภัยเลยพักนี้"
"ก็แพนน่ารัก~"
ล็อกส่งสายตาหวานเยิ้มให้คนน้องก่อนจะขยับไปจับมือที่กำลังคนเส้นอยู่ในหม้อ
"เส้นสุกแล้วมั้งแพน"
"ง่า"
"ถอยมาเร็ว เดี๋ยวพี่ทำเอง เราไปนั่งรอเถอะ"
"พี่ควรจะทำเองตั้งนานแล้ว ไม่ใช่ให้แพนมาทำเนี่ย"แพนเอ่ยขึ้นมาแล้วถอยออกมาให้พี่ล็อกได้โชว์สกิลการทำอาหารได้อย่างเต็มที่
ระหว่างที่รอคนพี่ทำอาหารแพนก็เปิดเพลงฟังไปเรื่อยเปื่อย คนพี่ร้องได้ก็ร้องคลอไปด้วย กลายเป็นว่าเหมือนแพนเปิดเพลงให้พี่ล็อก ที่วันนี้รับบทเป็นพ่อครัวและกำลังทำอาหารฟังเพลงซะงั้น...
"..."
"เขินทำไมมันก็ปกติของผู้ชายไม่ใช่หรอ"
ปกติของแพนก็จะใส่ชุดนอนเรียบร้อยตลอด เพราะอยู่กับแม่ ที่ว่ามันปกติของพี่ล็อกนี่มันอะไรกันหน่ะ...
เสื้อยาวก็จริงแต่ไม่ใส่กางเกงชั้นในนี่มันก็ไม่ใช่รึเปล่า...
จะปล่อยให้น้องชายออกมาทักทายไม่ได้นะ!
"แพนไม่ได้ใส่แบบพี่นี่หน่า"
"มาอยู่ด้วยบ่อยๆสิ เดี๋ยวก็ชินไปเองแหละ"
"ไม่เอาด้วยหรอก ไม่ปลอดภัยเลยพักนี้"
"ก็แพนน่ารัก~"
ล็อกส่งสายตาหวานเยิ้มให้คนน้องก่อนจะขยับไปจับมือที่กำลังคนเส้นอยู่ในหม้อ
"เส้นสุกแล้วมั้งแพน"
"ง่า"
"ถอยมาเร็ว เดี๋ยวพี่ทำเอง เราไปนั่งรอเถอะ"
"พี่ควรจะทำเองตั้งนานแล้ว ไม่ใช่ให้แพนมาทำเนี่ย"แพนเอ่ยขึ้นมาแล้วถอยออกมาให้พี่ล็อกได้โชว์สกิลการทำอาหารได้อย่างเต็มที่
ระหว่างที่รอคนพี่ทำอาหารแพนก็เปิดเพลงฟังไปเรื่อยเปื่อย คนพี่ร้องได้ก็ร้องคลอไปด้วย กลายเป็นว่าเหมือนแพนเปิดเพลงให้พี่ล็อก ที่วันนี้รับบทเป็นพ่อครัวและกำลังทำอาหารฟังเพลงซะงั้น...
20 นาทีผ่านไป
หลังจากที่จัดการอาหารจานหลักในวันนี้เสร็จรวมถึงเก็บกวาดสถานที่ด้วยแพนก็ดิ่งตรงลงที่นอนโดยไม่รอใครทั้งสิ้น
"ง่วงแล้ววว" ร่างเล็กบิดขี้เกียจทีหนึ่งก่อนจะมุดเข้าไปในผ้าห่มสีขาวผืนใหญ่
หลังจากที่จัดการอาหารจานหลักในวันนี้เสร็จรวมถึงเก็บกวาดสถานที่ด้วยแพนก็ดิ่งตรงลงที่นอนโดยไม่รอใครทั้งสิ้น
"ง่วงแล้ววว" ร่างเล็กบิดขี้เกียจทีหนึ่งก่อนจะมุดเข้าไปในผ้าห่มสีขาวผืนใหญ่
"อิ่มแล้วก็ทิ้งตัวนอนเลยนะเรา" ล็อกยืนมองผ้าห่มที่ห่อหุ้มเจ้าเด็กที่พึ่งมุดเข้าไปแล้วก็อดไม่ได้ต้องแกล้งจนได้
"งื้ออ หนัก"
"สบายจังเลย ที่นอนอะไรเนี่ยนอนสบายจัง"
"พี่ล็อก หายใจไม่ออกอย่าทับ" แพนกล่าวขึ้นมาแล้วก็ขยับตัวหนีอีกคนไปด้วย ตัวก็ไม่ใช่เบาๆเลยยังจะมานอนทับเขาอีก
"ไม่ทับก็ได้"
"แต่ขอนอนก่ายแทนนะเจ้าหมอนข้าง"
แพนนอนนิ่งๆให้คนพี่ก่ายร่างของเขาไป เขาหลับตาลงอย่างผ่อนคลาย กลิ่นกายที่คุ้นเคยบวกกับฝ่ามือหนาที่ลูบลงบนเส้นผมของเขาทำให้เขาเคลิ้มจนใกล้จะหลับ
"ง่วงแล้วหรอ"
"งื้อ เกือบหลับแล้ว"
"ถ้าพี่ไม่ทักนี่หลับแล้วใช่มั้ยเนี่ย"
"อื้อ"
"งั้นหาอะไรทำดีมั้ยครับ"
"พี่ล็อกไม่ง่วงหรอเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะ"
ล็อกยิ้มก่อนจะกระชับกอดแน่นกว่าเดิม ตั้งแต่กลับมาเขาก็โผเข้ากอดเลย จนถึงตอนนี้แล้ว เขาก็ยังอยากจะกอดรัดร่างเจ้าลูกแมวตัวบางๆตัวนี้อยู่เลย
"ไม่ง่วงครับ เห็นแพนแล้วก็ยังไม่อยากหลับเลย"
"แล้วพี่ล็อกจะทำอะไรครับ"
"เล่นเกมกัน"
"ใครกระพริบตาก่อนแพ้"
5 นาทีต่อมา
"เริ่มนะ"
คนพี่ให้สัญญาณก่อนจะเริ่มเล่นกันจริงๆจังๆ กะอีแค่เกมจ้องตากันฟังชื่อแล้วมันก็ดูธรรมดาไม่ใช่หรือไง
แต่ไม่ได้ธรรมดาอย่างที่คิดจริงๆหรอก
เพราะกฎคือถ้าใครหลบตาก่อนจะโดนลงโทษ บทลงโทษก็แล้วแต่ผู้ชนะในแต่ละรอบ
คนน้องจ้องผมไม่คลาดสายตา ถึงจะมีกรอกตาซ้ายขวาก็ตาม เอียงคอไปมาก็ตามเถอะ ต่างจากล็อกที่ทำหน้านิ่งๆเท่านั้น
"พี่ล็อกๆ"
"ดูนี่สิ แพนชูนิ้ว 2 นิ้วด้วยนะ"
"เนี่ยๆ แพนเป็นกระต่ายแล้ว น่ารักมั้ยครับ"
ไม่รู้ว่าอะไรเขาสิงให้คนน้องทำท่าน่ารักๆแบบนั้นออกมา ทำแก้มป่องบ้าง ปากจู๋บ้าง ยืดแก้มตัวเองเล่นก็ได้อีก เหมือนพยายามทำทุกวิธีให้ผมแพ้ให้ได้
ไหนจะขยับหน้าเข้ามาใกล้ๆแล้วบีบแก้มผมอีก อ๊ากกกกก น่ารักจังเลยโว้ยย!!
ความที่ใบหน้าคนน้องขยับเข้ามาใกล้ทำให้เขาลอบมองริมฝีปากแดงอย่างตั้งใจจนเผลอกระพริบตาไปหนึ่งที แต่คนตรงหน้าจะทันสังเกตุรึเปล่าเถอะ
"พี่ล็อกแพ้แล้ว!"
"หื้ม"
"พี่กระพริบตาเมื่อกี้นี้อะ"
"ไหนหลักฐาน"
...
"ไม่มี..."
"แต่พี่ล็อกกระพริบตาจริงๆนะแพนเห็น"
"หลักฐานไม่มี งั้นก็ไม่แพ้สักหน่อย~" พูดแล้วก็ทำหน้าทะเล้นใส่น้องอย่างพอใจ
...
"โกงอะๆ ทำไมพี่โกงแพนเล่า" ร่างเล็กทำแก้มป่องใส่อย่างไม่พอใจจนคนพี่ต้องเอื้อมมือไปบีบแก้มนุ่มนิ่มอย่างหมั่นเขี้ยว
"อะๆ ไม่งอนๆ"
"ให้เราชนะก็ได้"
"เย้"
ร่างเล็กเด้งตัวด้วยความดีใจก่อนจะขยับร่างลงจากเตียงไป
"เดี๋ยวแพนมา"
ล็อกได้แต่เอียงคอมองตามอย่างงงๆ เพราะไม่รู้ว่าคนน้องต้องการจะทำอะไร แต่จะรอดูก็ได้
3 นาทีผ่านไป
"5555 พี่ล็อกน่ารักอะ"
"งอน"
"โหพี่ล็อกไม่เอาไม่งอน"
"เนี่ยๆ น่ารักจะตายไป"
มันก็ควรจะงอนหรือเปล่า...
ก็น้องให้พูดออดอ้อนใส่กล้อง ทีแรกก็ตกลงกันไว้ดิบดีว่าถ้าเสร็จแล้วจะลบคนพี่ก็เลยจัดเต็มเลย
แล้วน้องก็ไม่ลบไง...
"งอนครับ"
"งื้อ แพนง้อไม่เก่งนะ"
"..."
"พี่ล็อกกก"
"หายงอนก่อนนะครับ"
"ไหนว่าคิดถึงแพนไง"
คนน้องวางโทรศัพท์แล้วกระเถิบเข้าไปหาคนพี่ก่อนจะจับมือคนพี่มาบีบๆนวดๆให้หันมาสนใจเขา
"..."
"หันหน้ามาคุยกับน้องก่อนนะครับ"
"..."
จุ๊บ
แพนไม่รู้ว่าควรจะง้อยังไงให้คนเป็นพี่สนใจและหายงอน ก็คิดว่าถ้าจุ๊บแล้วคนพี่อาจจะยอมตนก็ได้เลยลองทำตามที่ใจคิดดูบ้าง...
...
"เนี่ยๆ แพนจุ๊บแก้มแล้วหายงอนได้แล้วน่าา"
"ไม่เอาจุ๊บแก้ม" ล็อกพูดแล้วหันตัวไปวอแวคนน้อง จับข้อมือทั้งสองไว้ไมให้หนีไปไหน ไม่กี่วินาทีต่อมาคนพี่ก็ขยับเข้าไปใกล้อีก
"งื้อ..."
"จุ๊บปาก แล้วพี่จะหายงอนเลย..."
คนน้องนั่งนิ่งและไม่รู้ว่าตนจะทำยังไงดี จะทำตามที่คนพี่บอกหรือควรจะยังไงดีนะ เขาก็ไม่รู้เลยจริงๆ
"งั้นพี่ล็อกงอนต่อไปนะครับ" แพนพูดพลางแกะมือของคุณเสือร้ายตรงหน้าออกก่อนจะเดินหนีไป
รอบนี้ล็อกถึงกับเหวอไปเลย ปกติถ้าให้ตรงตามแผนคนน้องก็จะหลงกลเขาเสมอ แต่รอบนี้กลับไม่ใช่อย่างที่เขาคิดเอาไว้
สงสัยมุกนี้จะใช้บ่อยไปแล้ว...
"อ่าว..."
"ไปไหนอะแพน"
"ก็พี่ล็อกยังไม่หายงอนแพนนี่หน่า แพนจะไปนอนดูหนังรอแล้ว"
"ได้ไงอะ แพ๊นนนน" เขาลากเสียงยาวๆเรียกคนน้องที่เดินไปนอนอยู่บนโซฟาสีเทาอยู่ไม่ไกลจากเตียงเท่าไหร่นัก ทำไมครั้งนี้เป็นแบบนี้ไปได้ล่ะเนี่ย
ฝั่งแพนจิ้มโทรศัพท์เล่นไปพลางๆรอให้คนพี่เดินเข้ามาหา แพนก็เริ่มจะรู้ตัวขึ้นมาบ้างแล้วว่าคนพี่ชอบใช้มุกหลอกให้จุ๊บแล้วก็จะหายงอน แท้จริงคนพี่ไม่ได้งอนตั้งแต่แรกแล้วต่างหากล่ะ
เขาไม่ยอมโดนเอาเปรียบเป็นครั้งที่หลายร้อยหรอกนะ!
"แพนนน ไม่ง้อพี่แล้วหรอครับ"
"น้องแพน"
...
"หลับแล้วหรอ"
แพนแกล้งหลับเพื่อจะได้ไม่ต้องต่อปากต่อคำกับคนพี่ที่เจ้าเล่ห์คูณ 10+10 ไปเลย
เมื่อก่อนไม่รู้อะไรมันก็จริงแหละ
เพียงแต่ว่าตอนนี้มันไม่ใช่
"เราไม่ต้องจุ๊บก็ได้ เดี๋ยวพี่จุ๊บเอง"
"หะ!"
คนน้องที่ลืมตาขึ้นเพราะริมฝีปากนุ่มหยุ่นสัมผัสลงมา เขาไม่ทันจะเอ่ยปากห้าม จู่ๆคนพี่ที่ไม่รู้ว่ามาอยู่ข้างๆตั้งแต่เมื่อไหร่ก็โน้มลงมาประกบปากเขาไปแล้ว ไม่ใช่จูบที่ลึกซึ้งอะไร แต่ก็แค่คราแรกเท่านั้น แพนไม่ได้คิดจะขัดขืน แต่ทว่ามาแบบไม่ทันให้ตั้งตัวเขาก็ไปไม่ถูกเหมือนกัน คนโตที่นั่งอยู่บนพื้นกระเบื้อง ค่อยๆลุกขึ้นพร้อมกับสอดแขนไปข้างหลังคนน้องก่อนจะประคองร่างให้ลุกขึ้นตามไปด้วย ดึงร่างเข้ามาชิดจนแผ่นอกสัมผัสกัน เสื้อเชิ้ตขาวบางของน้องและเสื้อยืดธรรมดาของคนพี่กั้นระหว่างผิวของทั้งสอง ไม่อย่างนั้นก็คงจะเป็นการเอาเนื้อแนบเนื้อไปแล้ว แล้วล็อกก็เปลี่ยนมือ มาประคองใบหน้าน้อยๆแทน ปรับองศาและจังหวะการจูบให้ลงตัว ช้าบ้างเร็วบ้างสลับกันไป จนรู้สึกว่าคนน้องเริ่มจะทรงตัวไม่อยู่แล้วถึงยอมถอนจูบรสหวานออกอย่างน่าเสียดาย...
"หวาน"
"และเหมือนสปาเกตตี้..."
"งื้อ..."
"อยากจะกินอีกเยอะๆเลย" พูดแล้วมือหนาก็ซุกซนอยู่ที่ส่วนเว้าส่วนโค้งของคนน้องลูบขึ้นลูบลงอย่างเอาแต่ใจก่อนจะก้มลงไปขบเม้มที่ต้นคอคนน้องที่ยังเหวอๆทำตัวไม่ถูกอยู่
"อื้อ" ร่างเล็กตอบสนองด้วยการดันใบหน้าคนพี่ให้ละออกไปจากต้นคอของเขา ครั้งที่แล้วก็ทำรอยไว้ตั้งหลายรอย เยอะชนิดที่ว่า เขาต้องใส่ฮู้ดไปม.ตั้งหลายวันเพื่อปกปิดรอยแดงนั่น
"พี่ล็อกเดี๋ยวมันไม่หาย"
"งั้นเปลี่ยนจุดๆ"
"ตรงนี้ดีมั้ย" เขาจิ้มลงไปตรงหน้าท้องที่เริ่มจะมีก้อนเนื้อนิ่มๆเกินออกมา ก่อนจะวางมือลงไปสัมผัสโดยไม่ได้ขออนุญาตเจ้าตัวเลย...
"ไม่เอา"
"งั้นตรงไหนดี"
"แพนเจ็บ"
"ไม่ใช่เสียวหรอ"
"มันแปล๊บๆอะ เจ็บ"
"เอ็นดูจังเลยคนดี 555"
ล็อกช้อนร่างคนน้องในท่าอุ้มเจ้าสาว นำไปวางลงบนเตียงนุ่มขนาด 6x6 ฟุตตามด้วยเขาขึ้นไปคร่อมขาคนน้องเอาไว้ข้างนึง
"แพนครับ"
"..."
"กลัวมั้ย"
"ไม่ทับก็ได้"
"แต่ขอนอนก่ายแทนนะเจ้าหมอนข้าง"
แพนนอนนิ่งๆให้คนพี่ก่ายร่างของเขาไป เขาหลับตาลงอย่างผ่อนคลาย กลิ่นกายที่คุ้นเคยบวกกับฝ่ามือหนาที่ลูบลงบนเส้นผมของเขาทำให้เขาเคลิ้มจนใกล้จะหลับ
"ง่วงแล้วหรอ"
"งื้อ เกือบหลับแล้ว"
"ถ้าพี่ไม่ทักนี่หลับแล้วใช่มั้ยเนี่ย"
"อื้อ"
"งั้นหาอะไรทำดีมั้ยครับ"
"พี่ล็อกไม่ง่วงหรอเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะ"
ล็อกยิ้มก่อนจะกระชับกอดแน่นกว่าเดิม ตั้งแต่กลับมาเขาก็โผเข้ากอดเลย จนถึงตอนนี้แล้ว เขาก็ยังอยากจะกอดรัดร่างเจ้าลูกแมวตัวบางๆตัวนี้อยู่เลย
"ไม่ง่วงครับ เห็นแพนแล้วก็ยังไม่อยากหลับเลย"
"แล้วพี่ล็อกจะทำอะไรครับ"
"เล่นเกมกัน"
"ใครกระพริบตาก่อนแพ้"
5 นาทีต่อมา
"เริ่มนะ"
คนพี่ให้สัญญาณก่อนจะเริ่มเล่นกันจริงๆจังๆ กะอีแค่เกมจ้องตากันฟังชื่อแล้วมันก็ดูธรรมดาไม่ใช่หรือไง
แต่ไม่ได้ธรรมดาอย่างที่คิดจริงๆหรอก
เพราะกฎคือถ้าใครหลบตาก่อนจะโดนลงโทษ บทลงโทษก็แล้วแต่ผู้ชนะในแต่ละรอบ
คนน้องจ้องผมไม่คลาดสายตา ถึงจะมีกรอกตาซ้ายขวาก็ตาม เอียงคอไปมาก็ตามเถอะ ต่างจากล็อกที่ทำหน้านิ่งๆเท่านั้น
"พี่ล็อกๆ"
"ดูนี่สิ แพนชูนิ้ว 2 นิ้วด้วยนะ"
"เนี่ยๆ แพนเป็นกระต่ายแล้ว น่ารักมั้ยครับ"
ไม่รู้ว่าอะไรเขาสิงให้คนน้องทำท่าน่ารักๆแบบนั้นออกมา ทำแก้มป่องบ้าง ปากจู๋บ้าง ยืดแก้มตัวเองเล่นก็ได้อีก เหมือนพยายามทำทุกวิธีให้ผมแพ้ให้ได้
ไหนจะขยับหน้าเข้ามาใกล้ๆแล้วบีบแก้มผมอีก อ๊ากกกกก น่ารักจังเลยโว้ยย!!
ความที่ใบหน้าคนน้องขยับเข้ามาใกล้ทำให้เขาลอบมองริมฝีปากแดงอย่างตั้งใจจนเผลอกระพริบตาไปหนึ่งที แต่คนตรงหน้าจะทันสังเกตุรึเปล่าเถอะ
"พี่ล็อกแพ้แล้ว!"
"หื้ม"
"พี่กระพริบตาเมื่อกี้นี้อะ"
"ไหนหลักฐาน"
...
"ไม่มี..."
"แต่พี่ล็อกกระพริบตาจริงๆนะแพนเห็น"
"หลักฐานไม่มี งั้นก็ไม่แพ้สักหน่อย~" พูดแล้วก็ทำหน้าทะเล้นใส่น้องอย่างพอใจ
...
"โกงอะๆ ทำไมพี่โกงแพนเล่า" ร่างเล็กทำแก้มป่องใส่อย่างไม่พอใจจนคนพี่ต้องเอื้อมมือไปบีบแก้มนุ่มนิ่มอย่างหมั่นเขี้ยว
"อะๆ ไม่งอนๆ"
"ให้เราชนะก็ได้"
"เย้"
ร่างเล็กเด้งตัวด้วยความดีใจก่อนจะขยับร่างลงจากเตียงไป
"เดี๋ยวแพนมา"
ล็อกได้แต่เอียงคอมองตามอย่างงงๆ เพราะไม่รู้ว่าคนน้องต้องการจะทำอะไร แต่จะรอดูก็ได้
3 นาทีผ่านไป
"5555 พี่ล็อกน่ารักอะ"
"งอน"
"โหพี่ล็อกไม่เอาไม่งอน"
"เนี่ยๆ น่ารักจะตายไป"
มันก็ควรจะงอนหรือเปล่า...
ก็น้องให้พูดออดอ้อนใส่กล้อง ทีแรกก็ตกลงกันไว้ดิบดีว่าถ้าเสร็จแล้วจะลบคนพี่ก็เลยจัดเต็มเลย
แล้วน้องก็ไม่ลบไง...
"งอนครับ"
"งื้อ แพนง้อไม่เก่งนะ"
"..."
"พี่ล็อกกก"
"หายงอนก่อนนะครับ"
"ไหนว่าคิดถึงแพนไง"
คนน้องวางโทรศัพท์แล้วกระเถิบเข้าไปหาคนพี่ก่อนจะจับมือคนพี่มาบีบๆนวดๆให้หันมาสนใจเขา
"..."
"หันหน้ามาคุยกับน้องก่อนนะครับ"
"..."
จุ๊บ
แพนไม่รู้ว่าควรจะง้อยังไงให้คนเป็นพี่สนใจและหายงอน ก็คิดว่าถ้าจุ๊บแล้วคนพี่อาจจะยอมตนก็ได้เลยลองทำตามที่ใจคิดดูบ้าง...
...
"เนี่ยๆ แพนจุ๊บแก้มแล้วหายงอนได้แล้วน่าา"
"ไม่เอาจุ๊บแก้ม" ล็อกพูดแล้วหันตัวไปวอแวคนน้อง จับข้อมือทั้งสองไว้ไมให้หนีไปไหน ไม่กี่วินาทีต่อมาคนพี่ก็ขยับเข้าไปใกล้อีก
"งื้อ..."
"จุ๊บปาก แล้วพี่จะหายงอนเลย..."
คนน้องนั่งนิ่งและไม่รู้ว่าตนจะทำยังไงดี จะทำตามที่คนพี่บอกหรือควรจะยังไงดีนะ เขาก็ไม่รู้เลยจริงๆ
"งั้นพี่ล็อกงอนต่อไปนะครับ" แพนพูดพลางแกะมือของคุณเสือร้ายตรงหน้าออกก่อนจะเดินหนีไป
รอบนี้ล็อกถึงกับเหวอไปเลย ปกติถ้าให้ตรงตามแผนคนน้องก็จะหลงกลเขาเสมอ แต่รอบนี้กลับไม่ใช่อย่างที่เขาคิดเอาไว้
สงสัยมุกนี้จะใช้บ่อยไปแล้ว...
"อ่าว..."
"ไปไหนอะแพน"
"ก็พี่ล็อกยังไม่หายงอนแพนนี่หน่า แพนจะไปนอนดูหนังรอแล้ว"
"ได้ไงอะ แพ๊นนนน" เขาลากเสียงยาวๆเรียกคนน้องที่เดินไปนอนอยู่บนโซฟาสีเทาอยู่ไม่ไกลจากเตียงเท่าไหร่นัก ทำไมครั้งนี้เป็นแบบนี้ไปได้ล่ะเนี่ย
ฝั่งแพนจิ้มโทรศัพท์เล่นไปพลางๆรอให้คนพี่เดินเข้ามาหา แพนก็เริ่มจะรู้ตัวขึ้นมาบ้างแล้วว่าคนพี่ชอบใช้มุกหลอกให้จุ๊บแล้วก็จะหายงอน แท้จริงคนพี่ไม่ได้งอนตั้งแต่แรกแล้วต่างหากล่ะ
เขาไม่ยอมโดนเอาเปรียบเป็นครั้งที่หลายร้อยหรอกนะ!
"แพนนน ไม่ง้อพี่แล้วหรอครับ"
"น้องแพน"
...
"หลับแล้วหรอ"
แพนแกล้งหลับเพื่อจะได้ไม่ต้องต่อปากต่อคำกับคนพี่ที่เจ้าเล่ห์คูณ 10+10 ไปเลย
เมื่อก่อนไม่รู้อะไรมันก็จริงแหละ
เพียงแต่ว่าตอนนี้มันไม่ใช่
"เราไม่ต้องจุ๊บก็ได้ เดี๋ยวพี่จุ๊บเอง"
"หะ!"
คนน้องที่ลืมตาขึ้นเพราะริมฝีปากนุ่มหยุ่นสัมผัสลงมา เขาไม่ทันจะเอ่ยปากห้าม จู่ๆคนพี่ที่ไม่รู้ว่ามาอยู่ข้างๆตั้งแต่เมื่อไหร่ก็โน้มลงมาประกบปากเขาไปแล้ว ไม่ใช่จูบที่ลึกซึ้งอะไร แต่ก็แค่คราแรกเท่านั้น แพนไม่ได้คิดจะขัดขืน แต่ทว่ามาแบบไม่ทันให้ตั้งตัวเขาก็ไปไม่ถูกเหมือนกัน คนโตที่นั่งอยู่บนพื้นกระเบื้อง ค่อยๆลุกขึ้นพร้อมกับสอดแขนไปข้างหลังคนน้องก่อนจะประคองร่างให้ลุกขึ้นตามไปด้วย ดึงร่างเข้ามาชิดจนแผ่นอกสัมผัสกัน เสื้อเชิ้ตขาวบางของน้องและเสื้อยืดธรรมดาของคนพี่กั้นระหว่างผิวของทั้งสอง ไม่อย่างนั้นก็คงจะเป็นการเอาเนื้อแนบเนื้อไปแล้ว แล้วล็อกก็เปลี่ยนมือ มาประคองใบหน้าน้อยๆแทน ปรับองศาและจังหวะการจูบให้ลงตัว ช้าบ้างเร็วบ้างสลับกันไป จนรู้สึกว่าคนน้องเริ่มจะทรงตัวไม่อยู่แล้วถึงยอมถอนจูบรสหวานออกอย่างน่าเสียดาย...
"หวาน"
"และเหมือนสปาเกตตี้..."
"งื้อ..."
"อยากจะกินอีกเยอะๆเลย" พูดแล้วมือหนาก็ซุกซนอยู่ที่ส่วนเว้าส่วนโค้งของคนน้องลูบขึ้นลูบลงอย่างเอาแต่ใจก่อนจะก้มลงไปขบเม้มที่ต้นคอคนน้องที่ยังเหวอๆทำตัวไม่ถูกอยู่
"อื้อ" ร่างเล็กตอบสนองด้วยการดันใบหน้าคนพี่ให้ละออกไปจากต้นคอของเขา ครั้งที่แล้วก็ทำรอยไว้ตั้งหลายรอย เยอะชนิดที่ว่า เขาต้องใส่ฮู้ดไปม.ตั้งหลายวันเพื่อปกปิดรอยแดงนั่น
"พี่ล็อกเดี๋ยวมันไม่หาย"
"งั้นเปลี่ยนจุดๆ"
"ตรงนี้ดีมั้ย" เขาจิ้มลงไปตรงหน้าท้องที่เริ่มจะมีก้อนเนื้อนิ่มๆเกินออกมา ก่อนจะวางมือลงไปสัมผัสโดยไม่ได้ขออนุญาตเจ้าตัวเลย...
"ไม่เอา"
"งั้นตรงไหนดี"
"แพนเจ็บ"
"ไม่ใช่เสียวหรอ"
"มันแปล๊บๆอะ เจ็บ"
"เอ็นดูจังเลยคนดี 555"
ล็อกช้อนร่างคนน้องในท่าอุ้มเจ้าสาว นำไปวางลงบนเตียงนุ่มขนาด 6x6 ฟุตตามด้วยเขาขึ้นไปคร่อมขาคนน้องเอาไว้ข้างนึง
"แพนครับ"
"..."
"กลัวมั้ย"
แพนส่ายหน้าก่อนจะจ้องคนพี่กลับไป
"รู้รึเปล่าว่าพี่หมายถึงอะไร"
แพนยังคงส่ายหน้าตอบกลับไปอีก ฝั่งคนพี่กำลังคิดอยู่ว่าจะทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ดี นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเกิดอารมณ์แบบนี้ อารมณ์ที่อยากจะกดคนน้องให้จมเตียงเพราะว่าเอ็นดูปนหมั่นเขี้ยวจะตายอยู่แล้ว
"นี่ๆ วี่บอกแพนให้พกไอนี่ด้วย"
แพนเปลี่ยนประเด็นเพื่อให้คนพี่เลิกพูดถึงประเด็นเมื่อครู่
"หื้ม อะไรหรอครับ" เขามองตามมือคนน้องที่เอื้อมไปหยิบอะไรสักอย่างที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงหลังของน้อง
"วี่บอกแพนต้องเจ็บคอแน่ๆ"
"เลยให้ยาอมแก้เจ็บคอมา"
จังหวะนี้ผมควรจะโทษความไม่รู้ของคนน้องหรือควรจะโทษเพื่อนที่ทำให้ผมรู้สึกอยากจะฟัดเด็กที่ชื่อแพนดี
"วี่ให้ยาอมมาหรอ 555"
"อาจจะได้ใช้ก็ได้นะ" คนพี่ตอบกลับไปแล้วกดหน้าท้องลงไปแนบท้องคนใต้ร่าง
"แพนว่าต้องได้ใช้แน่ๆเลย"
"แพนนน"
"ครับ?"
"พี่ว่าพี่ไม่ไหวแล้ว"
"หะ..."
แพนมองเขาอย่างสงสัย มาถึงขั้นนี้แล้วเขาก็คิดว่าน้องน่าจะรู้อะไรบ้างนั่นแหละนะ
พอมาดูๆแล้ว เรียกไม่รู้เลยต่างหาก...
"พี่จะทำสิ่งที่คู่รักเขาทำกัน"
"ค่อนข้างจะลึกซึ้งหน่อย..."
"แต่ถ้าแพนยังไม่พร้อม จะปฏิเสธก็ได้นะตอนนี้..."
แพนไม่ตอบแต่อมยิ้มให้คนตรงหน้าแทน ก็พอจะรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าไม่ปฏิเสธไป แต่มาถึงขั้นนี้หลายรอบแล้ว เขาก็เตรียมใจมาบ้างแล้วล่ะ...
แพนขยับมือไปสัมผัสใบหน้าคนพี่เบาๆ ดูเหมือนคนพี่จะไม่เข้าใจสิ่งที่แพนต้องการจะสื่อสักเท่าไหร่
"ถ้าพี่ล็อกไม่ไหวแล้ว"
"ก็ใช้ไอนี่นะครับ"
"..."
"อันนี้วี่ก็ให้แพนมาเหมือนกัน"
...
"แต่มันใช้ยังไงอะ...วี่ไม่ได้บอกวิธีใช้"
"..."
ตอนแรกก็กะจะโทษวี่ที่ทำให้ผมตบะแตกนะครับ
แต่ตอนนี้ผมว่าผมต้องขอบคุณเพื่อนน้องแล้วล่ะ~
"ทำได้จริงๆใช่มั้ยแพน..."
"อื้ม..."
"ทำได้ครับ แพนให้"
น่ารักอีกแล้ว... แพนจะรู้ตัวบ้างไหมว่าน้องทำให้เขาแทบจะคลั่งตายในทุกๆครั้งเพราะความใสซื่อ น้องเป็นคนเอาแต่ใจมากก็จริง แต่บทจะตามใจน้องก็น่ารักแบบนี้เสมอ
"สบายๆนะ ไม่ต้องเกร็ง"
...
นิ้วโป้งลูบตามกรอบหน้าเด็กน้อยที่นอนหลับตาอยู่ก่อนจะเปลี่ยนไปลูบวนที่บริเวณดวงตา ลูบเล่นที่ปากบาง กดจูบลงไปที่อวัยวะน้อยๆที่ประดับอยู่บนใบหน้า เลื่อนไปเป่าลมแผ่วที่ใบหู จนน้องขยับหนีไป ล็อกไม่คิดจะรีบเร่งอะไร ปล่อยให้เป็นไปช้าๆคงจะดีกว่า ขืนรีบคนน้องอาจจะตกใจจนกลัวไปก่อนที่จะข้ามขั้นเลยก็ได้...
ริมฝีปากหยักจะถูกกดลงบนอวัยวะเดียวกันแพนเอียงใบหน้าให้คนพี่ได้เข้ามาถนัดยิ่งขึ้น ล็อกดูดดึงริมฝีปากบนสลับกับริมฝีปากล่างก่อนจะแทรกลิ้นอุ่นเข้าไปสัมผัสกับเนื้อนุ่มที่อยู่ข้างใน ตวัดพันเกี่ยวลิ้นเล็กไปมาประกบปากแลกลิ้นกันโดยที่คนชักนำพาอารมณ์คือล็อก
"อื้อ" แพนส่งเสียงร้องในลำคอออกมาเมื่อรู้สึกว่าอากาศหายใจจะไม่พอแล้ว
ให้คนพี่หยุดก่อน คนพี่ก็เลยแกล้งถอนริมฝีปากออกมาทันทีจนเกิดเป็นเสียงน่าอายขึ้นมา แล้วขยับเข้าไปแตะปากกับปากคนน้องที่นอนหายใจรวยรินอยู่ตรงหน้าเบาๆก่อนออกแรงบดขยี้ที่ปากสีแดงนั่นแล้วผละออกมาอีกครั้ง
"พี่ล็อก..."
"ครับ"
"ชอบ..."
"หื้ม"
"แพนชอบจูบของพี่ล็อก มันหวานดี..."
คนพี่ได้ยินก็ยกยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะขยับมือไปบีบจมูกน้อยนั้นเบาๆ สัมผัสใบหน้าแล้วก้มลงไปดูดปากอีกหนึ่งที แล้วเริ่มซุกซนที่บริเวณต้นคอขาว ลิ้นร้อนค่อยๆลากไล้ลงไปตามไหปลาร้า
มือหนาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อคนน้องทีละเม็ดสองเม็ดจนหมด ก่อนจะร่นเสื้อคนน้องให้พ้นไปจากร่างกาย เข้าขบที่บริเวณหัวไหล่เนียนพลางดูดจนเกิดรอยรักสีกุหลาบแดง คนน้องกระตุกร่างเบาๆแล้วเลื่อนมือมาเกาะไหล่แกร่ง มือหนาของคนพี่ลูบไล้ไปมาที่ต้นขาข้างในผ่านกางเกง ลูบขึ้นลงเบาๆ เสียงผ่อนลมหายใจและเสียงครางสั้นๆจากร่างเล็กเป็นสิ่งที่ทำให้เขารู้ว่า คนน้องเองก็รู้สึกดีไม่ต่างจากเขา และคิดว่าน้องเริ่มจะมีอารมณ์ร่วมไปกับเขาแล้วเหมือนกัน~
"อื้อ"
"ถ้ารู้สึกดีก็ไม่ต้องกลั้นเสียงนะครับ" จัดท่าให้คนน้องนั่งเหยียดขาแล้วกางออก ก่อนจะใช้มือเกี่ยวขอบกางเกงแล้วถอดออกในทีเดียว เผยให้เห็นขาขาวๆของคนน้องและบ็อกเซอร์ลายทางที่ปกปิดของสงวนไว้อยู่ เขาเลื่อนมือไปสัมผัสลูบไล้ต้นขานั้นตรงๆและช้อนขาให้คนน้องขยับขึ้นมานั่งบนตัก คนน้องเหยียดขาไปข้างหลังแล้วใช้แขนคล้องคอของเขาไว้ คนพี่เริ่มซุกไซร้ร่างกายเปล่าเปลือย สูดดมกลิ่นกายหอมจากร่างกาย แพนตัวหอมมากจริงๆ ครั้งที่ไปปลุกน้องที่บ้าน นั่นเป็นครั้งที่เขารู้สึกว่า ตัวเองก็มีสติอยู่ในระดับหนึ่ง
ไม่อย่างนั้นเขาคงเผลอลักหลับร่างบางที่หลับอยู่ไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว...
"พี่ล็อก"
"ครับ"
"มันเขินๆไงไม่รู้อะ..."
"เขินหรอ"
"หลังจากนี้เดี๋ยวก็หายเขิน"
"อื้อ..."
ล็อกเลื่อนไปลูบสัมผัสเอวบางๆ ลิ้นเริ่มหยอกล้อกับตุ่มไตที่ยังชูชันขึ้นมาตวัดลิ้นพลางขยับมือมานวดคลึงหน้าอกจนคนน้องหลุดเสียงร้องน่ารักออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า
"อ๊ะ"
...
"อื้ออ พี่ล็อกหยุดก่อน..."
"เจ็บหรอ"
...
"ม...มันแปลกๆไงไม่รู้"
"อ๊ะ"
เจ้าของร่างเล็กยังกระตุกตอบเขาไม่หยุด แถมยังบีบไหล่เอาไว้แน่นเสียด้วย แบบนี้ก็ยิ่งถนัดเข้าไปอีก
"อื้อ อ๊ะ อ๊ะ พี่ล็อก อื้ม..."
"พี่ละ ล็อก หยุด กะ ก่อน..."
...
คนโตเปลี่ยนมาสัมผัสลงบนจุดกลางลำตัวของคนน้องที่ตอนนี้แข็งขืนขึ้นสู้มือ ลูบขึ้นลูบลงจนน้องต้องกดร่างเข้ามาหาเขาอีก
เอ็นดูนะเอ็นดู~
ล็อกค่อยๆดึงบ็อกเซอร์ลายทางสีเทาออกไปพร้อมกับกางเกงชั้นใน กำจัดสิ่งที่ขวางอยู่ให้พ้นๆทาง แล้วกอบกุมส่วนแข็งขืนนั้นด้วยมือข้างขวารูดขึ้นรูดลงเบาๆ
"แพน"
"เราเริ่มช่วยตัวเองเมื่อไหร่..."เขาถามไปด้วยความสงสัย เห็นน้องไม่ค่อยรับรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องใต้สะดือเลย แล้วสิ่งที่ผู้ชายธรรมดาๆทั่วไปทำกันล่ะ จะรู้มั้ยนะ
...
"อื้อ...ตอนที่คบกับพี่ล็อก อ๊ะ"
"..."
คำตอบของคนน้องทำเอาพี่อึ้ง ขนาดช่วยตัวเองยังไม่เคยทำมาก่อน แต่มาเริ่มทำตอนคบกับเขา
จบแล้วล่ะชีวิตวัยใสของน้อง...
"พี่ทำให้แล้วรู้สึกดีมั้ย"
...
น้องไม่ตอบแต่พยักหน้าให้แทน ล็อกจึงเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนคนน้องปล่อยเสียงครางในลำคอออกมาก่อนจะกระตุกปลดปล่อยน้ำรักสีใสออกมาใส่มือของเขา
แพนมุดหน้าลงไปที่ไหล่กว้างของคนพี่ก่อนจะใช้มือโอบกอดแผ่นหลังเอาไว้เพื่อพักหายใจ
คนพี่ปล่อยให้คนน้องซุกพักหายใจให้ทั่วท้อง เพราะหลังจากนี้เขาคิดว่าคนน้องจะไม่ทันได้พักจนหายใจหายคอไม่ทันเลยล่ะ~
...
"อื้อ..."
"พี่ล็อก...."
"มัน..."
"ปวดฉี่อะพี่"
"555"
"ปวดฉี่หรือยังไม่หมด"
"แพนไม่รู้..."
"เอ็นดูนะเอ็นดู"
ร่างสูงขยับตัวคนน้องออก จัดการเอาหมอนมารองหลังและก้นก่อนจะจับคนน้องให้นอนลงไป ก่อนที่เขาจะใช้ปากครอบลงไปที่แก่นกายขนาดพอดีมือของคนตัวเล็ก ขยับขึ้นลงช้าๆ จังหวะเนิบๆทำให้คนน้องส่งเสียงแปลกออกมาพร้อมเอามือเล็กๆมาดันหัวต่อต้านสิ่งที่เขากำลังอยู่ในตอนนี้
"ฮื้อ"
...
"อื้อ ขอแพนไปห้องน้ำก่อนได้ ม่ะ มั้ย"
"ไม่เป็นไร มันไม่เลอะหรอก"
"อ๊ะ..."
"มันจะ เจ็บ..."
...
"พี่ล็อกมันเจ็บอื้อ"
ผมอยากจะบอกคนน้องไปเหลือเกิน ว่าที่ผมทำให้มันเรียกเสียว แต่ทำได้แค่เงียบๆแล้วทำให้คนน้องต่อไป
"อื้อ"
แพนจิกผ้าปูที่นอนแน่น ส่วนล็อกก็ยังมีจุดมุ่งหมายจะทำให้คนน้องเสร็จออกมาอีกครั้ง ขยับปากขึ้นลงแล้วดูดดึงที่ส่วนปลายจนร่างเล็กกระตุกปลดปล่อยออกมาจนหมดทุกหยาดหยด เขาคายน้ำรักออกมาให้คนน้องดู แต่คนน้องหลับตาปี๋ไม่ยอมมองอะไรทั้งสิ้น ก็เลยขยับขึ้นไปคร่อมร่างเล็กแล้วระดมจูบไปรอบนึง
"เปลี่ยนที่กัน"
"หะ" แพนยังไม่ทันได้พักหายใจอะไรเลยพี่ล็อกก็พาเขาไปต่ออีกแล้ว เขาเริ่มจะกลัวๆขึ้นมาบ้าง
แล้วนะเนี่ย แล้วเขาคิดถูกรึเปล่าที่ปล่อยให้คนพี่ทำตามใจตัวเองขนาดนี้...
สองแขนแกร่งจัดการเคลื่อนย้ายร่างคนน้องเข้ามาในห้องน้ำก่อนจะวางลงในอ่างอาบน้ำ มันใหญ่พอสำหรับคนสองคนเลยล่ะ...
ล็อกถอดบ็อกเซอร์ตัวบางออกและเสื้อที่ใส่อยู่ด้วย ถอดหมดก็ก้าวเข้าไปหาเด็กที่นั่งรอเขาอยู่ในอ่าง
"เขินหรอหน้าแดงใหญ่เลย"
"อื้อ ก็มัน..."
"ใหญ่หรอ"
"..."
ล็อกยิ้มอย่างเอ็นดูก่อนจะเอื้อมไปเปิดน้ำใส่อ่างจนน้ำเพิ่มระดับขึ้นมาจนถึงเอวแล้วจึงปิด บีบสบู่อาบน้ำลงไป ขยับเขยื้อนเข้าไปหาเด็กที่นั่งพิงอ่างอาบน้ำ ใช้น้ำสบู่ลูบไล้ผิวคนน้องจนเห็นเป็นเงา แล้วย้ายร่างเล็กให้ขยับขึ้นไปนั่งอยู่บนหน้าท้องของเขาก่อนจะกดใบหน้าเล็กๆลงมาซบอก อ้อมแขนไปกอดเอวบางไว้ก่อนจะจับขยับถูขึ้นถูลง เพราะน้ำสบู่ทำให้อะไรๆง่ายขึ้น และบางทีมันก็ลื่นเกินไปจนรู้สึกดีแทบจะหยุดตัวเองไม่ได้...
"อื้อ"
"พะ พะ พี่ล็อก มะ มัน ฮื้ออ"
แผ่นอกกับส่วนกลางลำตัวของแพน ถูไถกับไปมาบนแผ่นอกและหน้าท้องของคนพี่ เสียงครางของแพนดังสลับกับเสียงน้ำกระเพื่อมกระทบที่อ่างอาบน้ำสีขาว ล็อกคิดว่าไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน เพราะคนที่ผ่านๆมาก็จบที่เตียงไม่เคยได้ทำอะไรลึกซึ้งถึงขั้นนี้สักคนเลยด้วย
"ฮ๊ะ...อือออ"
ส่วนกลางลำตัวถูไถไปมาจนร่างเล็กพ่นลมหายใจใส่สลับกับร้องครางไปด้วย ใบหน้าที่ขึ้นสีแดงทำเอาล็อกใจเต้นไม่เป็นส่ำ คนตรงหน้าทั้งน่ารักและเร้าอารมณ์จนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว
"ทำตัวน่ารักขนาดนี้ระวังพี่ไม่ยั้งแรงนะเด็กน้อย"
"อ๊ะ อื้อ~"
ล็อกขยับเอวคนน้องให้ขึ้นลงครั้งสุดท้ายก่อนจะหยุดการกระทำไปดื้อๆ คิดว่าแค่นี้ก็น่าจะเพียงพอแล้ว เมื่อครู่นี้เป็นเพียงแค่เรียกน้ำจิ้มก็เท่านั้น
"เดี๋ยวมาแป๊ปนึงนะครับ ลืมหยิบของ"
เขาลูบหัวคนน้องอย่างเอ็นดูอีกครั้งหนึ่ง โดยปล่อยให้คนน้องนั่งเฝ้าอ่างอยู่เพียงคนเดียว
ฝั่งแพนได้แต่นั่งก้มทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้...
คนพี่เดินกลับมาพร้อมกับขวดขวดหนึ่ง ลูกแมวน้อยจ้องมองแบบไม่รู้ว่าที่คนพี่หยิบมาคืออะไร
"มันคืออะไรอะพี่ล็อก"
"เจลหล่อลื่น เอาไว้ใช้คู่กับของที่วี่ให้มาไง"
น้องทำตาโตเหมือนลูกแมวเห็นของเล่นใหม่จนล็อกต้องดึงสติน้องกลับมาให้สนใจเขาแทน
"..."
"ไปต่อกันนะครับคนดี"
"รู้รึเปล่าว่าพี่หมายถึงอะไร"
แพนยังคงส่ายหน้าตอบกลับไปอีก ฝั่งคนพี่กำลังคิดอยู่ว่าจะทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ดี นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเกิดอารมณ์แบบนี้ อารมณ์ที่อยากจะกดคนน้องให้จมเตียงเพราะว่าเอ็นดูปนหมั่นเขี้ยวจะตายอยู่แล้ว
"นี่ๆ วี่บอกแพนให้พกไอนี่ด้วย"
แพนเปลี่ยนประเด็นเพื่อให้คนพี่เลิกพูดถึงประเด็นเมื่อครู่
"หื้ม อะไรหรอครับ" เขามองตามมือคนน้องที่เอื้อมไปหยิบอะไรสักอย่างที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงหลังของน้อง
"วี่บอกแพนต้องเจ็บคอแน่ๆ"
"เลยให้ยาอมแก้เจ็บคอมา"
จังหวะนี้ผมควรจะโทษความไม่รู้ของคนน้องหรือควรจะโทษเพื่อนที่ทำให้ผมรู้สึกอยากจะฟัดเด็กที่ชื่อแพนดี
"วี่ให้ยาอมมาหรอ 555"
"อาจจะได้ใช้ก็ได้นะ" คนพี่ตอบกลับไปแล้วกดหน้าท้องลงไปแนบท้องคนใต้ร่าง
"แพนว่าต้องได้ใช้แน่ๆเลย"
"แพนนน"
"ครับ?"
"พี่ว่าพี่ไม่ไหวแล้ว"
"หะ..."
แพนมองเขาอย่างสงสัย มาถึงขั้นนี้แล้วเขาก็คิดว่าน้องน่าจะรู้อะไรบ้างนั่นแหละนะ
พอมาดูๆแล้ว เรียกไม่รู้เลยต่างหาก...
"พี่จะทำสิ่งที่คู่รักเขาทำกัน"
"ค่อนข้างจะลึกซึ้งหน่อย..."
"แต่ถ้าแพนยังไม่พร้อม จะปฏิเสธก็ได้นะตอนนี้..."
แพนไม่ตอบแต่อมยิ้มให้คนตรงหน้าแทน ก็พอจะรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าไม่ปฏิเสธไป แต่มาถึงขั้นนี้หลายรอบแล้ว เขาก็เตรียมใจมาบ้างแล้วล่ะ...
แพนขยับมือไปสัมผัสใบหน้าคนพี่เบาๆ ดูเหมือนคนพี่จะไม่เข้าใจสิ่งที่แพนต้องการจะสื่อสักเท่าไหร่
"ถ้าพี่ล็อกไม่ไหวแล้ว"
"ก็ใช้ไอนี่นะครับ"
"..."
"อันนี้วี่ก็ให้แพนมาเหมือนกัน"
...
"แต่มันใช้ยังไงอะ...วี่ไม่ได้บอกวิธีใช้"
"..."
ตอนแรกก็กะจะโทษวี่ที่ทำให้ผมตบะแตกนะครับ
แต่ตอนนี้ผมว่าผมต้องขอบคุณเพื่อนน้องแล้วล่ะ~
"ทำได้จริงๆใช่มั้ยแพน..."
"อื้ม..."
"ทำได้ครับ แพนให้"
น่ารักอีกแล้ว... แพนจะรู้ตัวบ้างไหมว่าน้องทำให้เขาแทบจะคลั่งตายในทุกๆครั้งเพราะความใสซื่อ น้องเป็นคนเอาแต่ใจมากก็จริง แต่บทจะตามใจน้องก็น่ารักแบบนี้เสมอ
"สบายๆนะ ไม่ต้องเกร็ง"
...
นิ้วโป้งลูบตามกรอบหน้าเด็กน้อยที่นอนหลับตาอยู่ก่อนจะเปลี่ยนไปลูบวนที่บริเวณดวงตา ลูบเล่นที่ปากบาง กดจูบลงไปที่อวัยวะน้อยๆที่ประดับอยู่บนใบหน้า เลื่อนไปเป่าลมแผ่วที่ใบหู จนน้องขยับหนีไป ล็อกไม่คิดจะรีบเร่งอะไร ปล่อยให้เป็นไปช้าๆคงจะดีกว่า ขืนรีบคนน้องอาจจะตกใจจนกลัวไปก่อนที่จะข้ามขั้นเลยก็ได้...
ริมฝีปากหยักจะถูกกดลงบนอวัยวะเดียวกันแพนเอียงใบหน้าให้คนพี่ได้เข้ามาถนัดยิ่งขึ้น ล็อกดูดดึงริมฝีปากบนสลับกับริมฝีปากล่างก่อนจะแทรกลิ้นอุ่นเข้าไปสัมผัสกับเนื้อนุ่มที่อยู่ข้างใน ตวัดพันเกี่ยวลิ้นเล็กไปมาประกบปากแลกลิ้นกันโดยที่คนชักนำพาอารมณ์คือล็อก
"อื้อ" แพนส่งเสียงร้องในลำคอออกมาเมื่อรู้สึกว่าอากาศหายใจจะไม่พอแล้ว
ให้คนพี่หยุดก่อน คนพี่ก็เลยแกล้งถอนริมฝีปากออกมาทันทีจนเกิดเป็นเสียงน่าอายขึ้นมา แล้วขยับเข้าไปแตะปากกับปากคนน้องที่นอนหายใจรวยรินอยู่ตรงหน้าเบาๆก่อนออกแรงบดขยี้ที่ปากสีแดงนั่นแล้วผละออกมาอีกครั้ง
"พี่ล็อก..."
"ครับ"
"ชอบ..."
"หื้ม"
"แพนชอบจูบของพี่ล็อก มันหวานดี..."
คนพี่ได้ยินก็ยกยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะขยับมือไปบีบจมูกน้อยนั้นเบาๆ สัมผัสใบหน้าแล้วก้มลงไปดูดปากอีกหนึ่งที แล้วเริ่มซุกซนที่บริเวณต้นคอขาว ลิ้นร้อนค่อยๆลากไล้ลงไปตามไหปลาร้า
มือหนาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อคนน้องทีละเม็ดสองเม็ดจนหมด ก่อนจะร่นเสื้อคนน้องให้พ้นไปจากร่างกาย เข้าขบที่บริเวณหัวไหล่เนียนพลางดูดจนเกิดรอยรักสีกุหลาบแดง คนน้องกระตุกร่างเบาๆแล้วเลื่อนมือมาเกาะไหล่แกร่ง มือหนาของคนพี่ลูบไล้ไปมาที่ต้นขาข้างในผ่านกางเกง ลูบขึ้นลงเบาๆ เสียงผ่อนลมหายใจและเสียงครางสั้นๆจากร่างเล็กเป็นสิ่งที่ทำให้เขารู้ว่า คนน้องเองก็รู้สึกดีไม่ต่างจากเขา และคิดว่าน้องเริ่มจะมีอารมณ์ร่วมไปกับเขาแล้วเหมือนกัน~
"อื้อ"
"ถ้ารู้สึกดีก็ไม่ต้องกลั้นเสียงนะครับ" จัดท่าให้คนน้องนั่งเหยียดขาแล้วกางออก ก่อนจะใช้มือเกี่ยวขอบกางเกงแล้วถอดออกในทีเดียว เผยให้เห็นขาขาวๆของคนน้องและบ็อกเซอร์ลายทางที่ปกปิดของสงวนไว้อยู่ เขาเลื่อนมือไปสัมผัสลูบไล้ต้นขานั้นตรงๆและช้อนขาให้คนน้องขยับขึ้นมานั่งบนตัก คนน้องเหยียดขาไปข้างหลังแล้วใช้แขนคล้องคอของเขาไว้ คนพี่เริ่มซุกไซร้ร่างกายเปล่าเปลือย สูดดมกลิ่นกายหอมจากร่างกาย แพนตัวหอมมากจริงๆ ครั้งที่ไปปลุกน้องที่บ้าน นั่นเป็นครั้งที่เขารู้สึกว่า ตัวเองก็มีสติอยู่ในระดับหนึ่ง
ไม่อย่างนั้นเขาคงเผลอลักหลับร่างบางที่หลับอยู่ไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว...
"พี่ล็อก"
"ครับ"
"มันเขินๆไงไม่รู้อะ..."
"เขินหรอ"
"หลังจากนี้เดี๋ยวก็หายเขิน"
"อื้อ..."
ล็อกเลื่อนไปลูบสัมผัสเอวบางๆ ลิ้นเริ่มหยอกล้อกับตุ่มไตที่ยังชูชันขึ้นมาตวัดลิ้นพลางขยับมือมานวดคลึงหน้าอกจนคนน้องหลุดเสียงร้องน่ารักออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า
"อ๊ะ"
...
"อื้ออ พี่ล็อกหยุดก่อน..."
"เจ็บหรอ"
...
"ม...มันแปลกๆไงไม่รู้"
"อ๊ะ"
เจ้าของร่างเล็กยังกระตุกตอบเขาไม่หยุด แถมยังบีบไหล่เอาไว้แน่นเสียด้วย แบบนี้ก็ยิ่งถนัดเข้าไปอีก
"อื้อ อ๊ะ อ๊ะ พี่ล็อก อื้ม..."
"พี่ละ ล็อก หยุด กะ ก่อน..."
...
คนโตเปลี่ยนมาสัมผัสลงบนจุดกลางลำตัวของคนน้องที่ตอนนี้แข็งขืนขึ้นสู้มือ ลูบขึ้นลูบลงจนน้องต้องกดร่างเข้ามาหาเขาอีก
เอ็นดูนะเอ็นดู~
ล็อกค่อยๆดึงบ็อกเซอร์ลายทางสีเทาออกไปพร้อมกับกางเกงชั้นใน กำจัดสิ่งที่ขวางอยู่ให้พ้นๆทาง แล้วกอบกุมส่วนแข็งขืนนั้นด้วยมือข้างขวารูดขึ้นรูดลงเบาๆ
"แพน"
"เราเริ่มช่วยตัวเองเมื่อไหร่..."เขาถามไปด้วยความสงสัย เห็นน้องไม่ค่อยรับรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องใต้สะดือเลย แล้วสิ่งที่ผู้ชายธรรมดาๆทั่วไปทำกันล่ะ จะรู้มั้ยนะ
...
"อื้อ...ตอนที่คบกับพี่ล็อก อ๊ะ"
"..."
คำตอบของคนน้องทำเอาพี่อึ้ง ขนาดช่วยตัวเองยังไม่เคยทำมาก่อน แต่มาเริ่มทำตอนคบกับเขา
จบแล้วล่ะชีวิตวัยใสของน้อง...
"พี่ทำให้แล้วรู้สึกดีมั้ย"
...
น้องไม่ตอบแต่พยักหน้าให้แทน ล็อกจึงเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนคนน้องปล่อยเสียงครางในลำคอออกมาก่อนจะกระตุกปลดปล่อยน้ำรักสีใสออกมาใส่มือของเขา
แพนมุดหน้าลงไปที่ไหล่กว้างของคนพี่ก่อนจะใช้มือโอบกอดแผ่นหลังเอาไว้เพื่อพักหายใจ
คนพี่ปล่อยให้คนน้องซุกพักหายใจให้ทั่วท้อง เพราะหลังจากนี้เขาคิดว่าคนน้องจะไม่ทันได้พักจนหายใจหายคอไม่ทันเลยล่ะ~
...
"อื้อ..."
"พี่ล็อก...."
"มัน..."
"ปวดฉี่อะพี่"
"555"
"ปวดฉี่หรือยังไม่หมด"
"แพนไม่รู้..."
"เอ็นดูนะเอ็นดู"
ร่างสูงขยับตัวคนน้องออก จัดการเอาหมอนมารองหลังและก้นก่อนจะจับคนน้องให้นอนลงไป ก่อนที่เขาจะใช้ปากครอบลงไปที่แก่นกายขนาดพอดีมือของคนตัวเล็ก ขยับขึ้นลงช้าๆ จังหวะเนิบๆทำให้คนน้องส่งเสียงแปลกออกมาพร้อมเอามือเล็กๆมาดันหัวต่อต้านสิ่งที่เขากำลังอยู่ในตอนนี้
"ฮื้อ"
...
"อื้อ ขอแพนไปห้องน้ำก่อนได้ ม่ะ มั้ย"
"ไม่เป็นไร มันไม่เลอะหรอก"
"อ๊ะ..."
"มันจะ เจ็บ..."
...
"พี่ล็อกมันเจ็บอื้อ"
ผมอยากจะบอกคนน้องไปเหลือเกิน ว่าที่ผมทำให้มันเรียกเสียว แต่ทำได้แค่เงียบๆแล้วทำให้คนน้องต่อไป
"อื้อ"
แพนจิกผ้าปูที่นอนแน่น ส่วนล็อกก็ยังมีจุดมุ่งหมายจะทำให้คนน้องเสร็จออกมาอีกครั้ง ขยับปากขึ้นลงแล้วดูดดึงที่ส่วนปลายจนร่างเล็กกระตุกปลดปล่อยออกมาจนหมดทุกหยาดหยด เขาคายน้ำรักออกมาให้คนน้องดู แต่คนน้องหลับตาปี๋ไม่ยอมมองอะไรทั้งสิ้น ก็เลยขยับขึ้นไปคร่อมร่างเล็กแล้วระดมจูบไปรอบนึง
"เปลี่ยนที่กัน"
"หะ" แพนยังไม่ทันได้พักหายใจอะไรเลยพี่ล็อกก็พาเขาไปต่ออีกแล้ว เขาเริ่มจะกลัวๆขึ้นมาบ้าง
แล้วนะเนี่ย แล้วเขาคิดถูกรึเปล่าที่ปล่อยให้คนพี่ทำตามใจตัวเองขนาดนี้...
สองแขนแกร่งจัดการเคลื่อนย้ายร่างคนน้องเข้ามาในห้องน้ำก่อนจะวางลงในอ่างอาบน้ำ มันใหญ่พอสำหรับคนสองคนเลยล่ะ...
ล็อกถอดบ็อกเซอร์ตัวบางออกและเสื้อที่ใส่อยู่ด้วย ถอดหมดก็ก้าวเข้าไปหาเด็กที่นั่งรอเขาอยู่ในอ่าง
"เขินหรอหน้าแดงใหญ่เลย"
"อื้อ ก็มัน..."
"ใหญ่หรอ"
"..."
ล็อกยิ้มอย่างเอ็นดูก่อนจะเอื้อมไปเปิดน้ำใส่อ่างจนน้ำเพิ่มระดับขึ้นมาจนถึงเอวแล้วจึงปิด บีบสบู่อาบน้ำลงไป ขยับเขยื้อนเข้าไปหาเด็กที่นั่งพิงอ่างอาบน้ำ ใช้น้ำสบู่ลูบไล้ผิวคนน้องจนเห็นเป็นเงา แล้วย้ายร่างเล็กให้ขยับขึ้นไปนั่งอยู่บนหน้าท้องของเขาก่อนจะกดใบหน้าเล็กๆลงมาซบอก อ้อมแขนไปกอดเอวบางไว้ก่อนจะจับขยับถูขึ้นถูลง เพราะน้ำสบู่ทำให้อะไรๆง่ายขึ้น และบางทีมันก็ลื่นเกินไปจนรู้สึกดีแทบจะหยุดตัวเองไม่ได้...
"อื้อ"
"พะ พะ พี่ล็อก มะ มัน ฮื้ออ"
แผ่นอกกับส่วนกลางลำตัวของแพน ถูไถกับไปมาบนแผ่นอกและหน้าท้องของคนพี่ เสียงครางของแพนดังสลับกับเสียงน้ำกระเพื่อมกระทบที่อ่างอาบน้ำสีขาว ล็อกคิดว่าไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน เพราะคนที่ผ่านๆมาก็จบที่เตียงไม่เคยได้ทำอะไรลึกซึ้งถึงขั้นนี้สักคนเลยด้วย
"ฮ๊ะ...อือออ"
ส่วนกลางลำตัวถูไถไปมาจนร่างเล็กพ่นลมหายใจใส่สลับกับร้องครางไปด้วย ใบหน้าที่ขึ้นสีแดงทำเอาล็อกใจเต้นไม่เป็นส่ำ คนตรงหน้าทั้งน่ารักและเร้าอารมณ์จนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว
"ทำตัวน่ารักขนาดนี้ระวังพี่ไม่ยั้งแรงนะเด็กน้อย"
"อ๊ะ อื้อ~"
ล็อกขยับเอวคนน้องให้ขึ้นลงครั้งสุดท้ายก่อนจะหยุดการกระทำไปดื้อๆ คิดว่าแค่นี้ก็น่าจะเพียงพอแล้ว เมื่อครู่นี้เป็นเพียงแค่เรียกน้ำจิ้มก็เท่านั้น
"เดี๋ยวมาแป๊ปนึงนะครับ ลืมหยิบของ"
เขาลูบหัวคนน้องอย่างเอ็นดูอีกครั้งหนึ่ง โดยปล่อยให้คนน้องนั่งเฝ้าอ่างอยู่เพียงคนเดียว
ฝั่งแพนได้แต่นั่งก้มทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้...
คนพี่เดินกลับมาพร้อมกับขวดขวดหนึ่ง ลูกแมวน้อยจ้องมองแบบไม่รู้ว่าที่คนพี่หยิบมาคืออะไร
"มันคืออะไรอะพี่ล็อก"
"เจลหล่อลื่น เอาไว้ใช้คู่กับของที่วี่ให้มาไง"
น้องทำตาโตเหมือนลูกแมวเห็นของเล่นใหม่จนล็อกต้องดึงสติน้องกลับมาให้สนใจเขาแทน
"..."
"ไปต่อกันนะครับคนดี"
"เดี๋ยวจะสาธิตให้ดู"
_______________________________________
"อึก อื้อ"
คนพี่ประคองใบหน้าคนน้องแล้วสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปกวาดต้อนอีกครั้งหนึ่ง ถ้าจะให้จูบทั้งวันเขาก็คงจะไม่เบื่อจริงๆ เมื่อถอนจูบออกมาก็ดึงจุกที่ปิดออกให้น้ำในอ่างไหลลงไปจนหมดแล้วจึงปิดต่อ จัดการเปลี่ยนถ่ายน้ำเป็นน้ำสะอาดใสแทน
"อ๊ะ"
"อื้ม...ชอบมั้ยแพน"
ร่างสูงลูบไล้เนื้อนวลเล่นอยู่สักพักก่อนจะดันร่างเล็กให้หลังน้องพิงแนบลงไปกับขอบอ่างอาบน้ำใช้ต้นขาของเขารองรับสะโพกคนน้องแทน คว้าเจลหล่อลื่นมาบีบใส่มือก่อนจะจ่อไปที่ช่องทางด้านหลัง แพนมองตามแบบไม่เข้าใจทำให้ล็อกหลุดหัวเราะออกมาในทันที
"ถ้าเจ็บก็บอกนะ จะหยุดให้"
"อื้ม"
ล็อกค่อยๆกดนิ้วชี้เข้าไปที่ช่องทางคับแคบ ค่อยๆเบิกทางทีละนิ้วแล้วเพิ่มจำนวนเข้าไปอีกนิ้วออกแรงกดที่ผนังข้างในของคนน้องคลำหาจุดกระสันที่อยู่ข้างในจนน้องเด้งตัวใส่ ดูเหมือนจะเจอจุดที่ทำให้รู้สึกดีแล้วสินะ~
"เจ็บมั้ย"
"จะ เจ็บนิดนึง.."
"หยุดมั้ยครับ"
...
"ไม่หยุด อย่าหยุดนะ"
"..."
"น่ารัก..."
ทีแรกก็คิดว่าคนน้องจะเจ็บจนอยากจะเลิก แต่คิดว่าเป็นเพราะเจลหล่อลื่นที่ช่วยชีวิตเด็กตรงหน้าเอาไว้ เลยยังไม่เจ็บสักเท่าไหร่
คนพี่ส่งลิ้นร้อนเข้าไปสำรวจในโพรงปากอุ่น รอบนี้คนน้องก็จูบตอบกลับมาด้วย เราทั้งคู่ผลัดกันตวัดเกี่ยวลิ้นดูดดึงริมฝีปากกันไปมา เหมือนว่าน้องจะเริ่มเป็นแล้ว มันก็แหงล่ะ ก็จับจูบไปตั้งกี่รอบแล้ว ล็อกถอนริมฝีปากออกมา และยังขยับนิ้วชักเข้าชักออกสลับกับการกดเน้นที่จุดกระสันไปด้วยจนน้องเริ่มจะถดตัวหนีการกระทำที่ช่องทางหลังนั้น คนพี่เลยสวนเข้าสวนออกไปพักนึงเมื่อคิดว่าเบิกทางเพียงพอแล้วจึงค่อยๆถอนนิ้วออก
คนพี่ประคองใบหน้าคนน้องแล้วสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปกวาดต้อนอีกครั้งหนึ่ง ถ้าจะให้จูบทั้งวันเขาก็คงจะไม่เบื่อจริงๆ เมื่อถอนจูบออกมาก็ดึงจุกที่ปิดออกให้น้ำในอ่างไหลลงไปจนหมดแล้วจึงปิดต่อ จัดการเปลี่ยนถ่ายน้ำเป็นน้ำสะอาดใสแทน
"อ๊ะ"
"อื้ม...ชอบมั้ยแพน"
ร่างสูงลูบไล้เนื้อนวลเล่นอยู่สักพักก่อนจะดันร่างเล็กให้หลังน้องพิงแนบลงไปกับขอบอ่างอาบน้ำใช้ต้นขาของเขารองรับสะโพกคนน้องแทน คว้าเจลหล่อลื่นมาบีบใส่มือก่อนจะจ่อไปที่ช่องทางด้านหลัง แพนมองตามแบบไม่เข้าใจทำให้ล็อกหลุดหัวเราะออกมาในทันที
"ถ้าเจ็บก็บอกนะ จะหยุดให้"
"อื้ม"
ล็อกค่อยๆกดนิ้วชี้เข้าไปที่ช่องทางคับแคบ ค่อยๆเบิกทางทีละนิ้วแล้วเพิ่มจำนวนเข้าไปอีกนิ้วออกแรงกดที่ผนังข้างในของคนน้องคลำหาจุดกระสันที่อยู่ข้างในจนน้องเด้งตัวใส่ ดูเหมือนจะเจอจุดที่ทำให้รู้สึกดีแล้วสินะ~
"เจ็บมั้ย"
"จะ เจ็บนิดนึง.."
"หยุดมั้ยครับ"
...
"ไม่หยุด อย่าหยุดนะ"
"..."
"น่ารัก..."
ทีแรกก็คิดว่าคนน้องจะเจ็บจนอยากจะเลิก แต่คิดว่าเป็นเพราะเจลหล่อลื่นที่ช่วยชีวิตเด็กตรงหน้าเอาไว้ เลยยังไม่เจ็บสักเท่าไหร่
"อื้ออ"
แฮ่ก แฮ่ก
"ต่อไปถ้าเจ็บก็บอกนะ"
"ถ้ารู้สึกดีก็ร้องออกมาเลย"
ล็อกไม่รอช้าจัดการหยิบถุงยางที่เจ้าเพื่อนตัวดีของคนน้องเป็นคนให้มา เขาฉีกซองแล้วจัดการสวมใส่ลงไปบนเอ็นร้อน บีบเจลหล่อลื่นชโลมใส่มือก่อนจะสาวขึ้นสาวลงเพื่อให้พร้อมต่อการรุกล้ำเข้าไปในร่างกายคนน้อง
แล้วขนาดถุงยางที่เพื่อนน้องให้มาเล็กและบางมาก ถ้าหากว่าขาดเขาก็จะไม่รู้สึกแปลกใจเลย...
"อื้อ...แพนกลัวแล้วเนี่ย"
"เดี๋ยวมันก็ดีเอง"
"เชื่อพี่นะ"
คนน้องมองพี่แบบหวั่นๆแต่ก็ยอมให้คนพี่ทำต่อไป ล็อกอุ้มตัวน้องมานั่งตัก เขาเหยียดขาไปจนสุดให้คนน้องนั่งทับแก่นกายแล้วให้คนน้องเอาขาเหยียดไปด้านหลังของเขา ยกตัวคนน้องขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะจ่อแก่นกายไปที่ปากทางคับแคบ ค่อยๆออกแรงกดตัวน้องลงมาช้าๆ
"อื้อ...พี่ล็อก..."
"อ๊ะ เจ็บๆ"
...
"อย่าเกร็งคนดี"
"อื้อออ เจ็บๆ"
...
"ยังเข้าไม่ถึงครึ่งเลย"
"พักก่อนมั้ย"
ล็อกถามเพราะเห็นน้องทำหน้าเหยเก ถ้าเจ็บก็ไม่แปลก เพราะเขาก็คิดว่าส่วนนั้นของเขาก็ใหญ่ใช่เล่น แต่ถ้ามันเจ็บจนร่างที่อยู่ข้างบนขอเลิกทำบอกเลยว่าล็อกไม่ยอมให้จบเช่นนั้นแน่นอน มาถึงขนาดนี้แล้วล่ะนะยังไงก็ต้องไปต่อให้สุด...
"ต่อเลย..." แพนตอบเสียงสั่นกลับมาพร้อมน้ำตาที่เกาะอยู่บนเปลือกตา ล็อกเอื้อมมือไปลูบแก้มคนน้องอย่างแผ่วเบาก่อนจะเริ่มทำต่อ
"..."
"งั้นถ้าเจ็บก็บอกนะ จะให้พักก่อน"
"อื้อออ"
เขาดันร่างคนน้องให้ขยับเข้ามาเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าจะมีเจลหล่อลื่นแล้วก็ตาม แต่เพราะเป็นครั้งแรกช่องทางก็ต้องคับแคบเป็นธรรมดา ล็อกกดสะโพกคนน้องลงมาจนกระทั่งสุดปลาย ปล่อยให้แก่นกายแช่อยู่ข้างในสักพักเพื่อให้น้องปรับตัว มือหนาก็เลื่อนไปสัมผัสที่แผ่นหลังของคนน้อง ใช้น้ำวักขึ้นมาล้างตัวให้ แพนสอดแขนมาแนบลงที่แผ่นหลังของคนพี่พลางผ่อนลมหายใจรดต้นคอไปด้วย ล็อกปลอบประโลมอยู่พักนึงจนเห็นว่าเริ่มจะโอเคแล้วจึงค่อยๆสวนกายเข้าไปต่อ
"อึก อื้อออ"
...
"พะ พะ พี่... อ๊ะ"
เร่งจังหวะสวนเข้าออกให้เร็วขึ้นกว่าเดิม หัวร่างเล็กสั่นคลอนไปตามแรงขยับเข้าออก เพราะว่าเป็นท่านี้แท่งร้อนก็เลยเข้าไปได้ลึกมากๆ เสียงเนื้อกระทบกับผิวน้ำดังกระฉอกไปทั่วห้อง เสียงร้องครางจากร่างเล็กก็เช่นกัน
ล็อกพอใจในการกระทำครั้งนี้มาก ถ้าไม่ติดว่าอ่างมันลื่นคงจะสวนสะโพกถี่กว่านี้...
"อ๊ะ อ้าา พะ พี่ล็อก"
"อื้มม เสียวมั้ย"
"อื้อออ"
"ไม่เจ็บแล้วใช่มั้ย"
"อื้อออ"
...
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ"
น้องร้องครางเป็นจังหวะจนล็อกเริ่มจะทนไม่ไหว ถอนแก่นกายที่เชื่อมช่องทางหลังออก อุ้มน้องขึ้นแล้วเดินพาน้องออกไปจากห้องน้ำ ถึงที่เตียงก็วางร่างเล็กลงบนเตียง ใช้ลิ้นขบเม้มสร้างรอยที่ต้นขาขาวก่อนจะชักรูดแท่งร้อนของเขาแล้วกดลงไปที่ช่องทางหลัง ยกขาน้องพาดแขนไว้ โถมร่างใส่จนร่างเล็กบิดซ้ายบิดขวา ล็อกโน้มตัวเข้าไปชิดใช้แขนสอดไปข้างหลัง กระแทกคนน้องแรงไม่ตกแม้แต่นิดเดียว ทำให้แพนร้องครางออกมาไม่หยุดทั้งข่วนทั้งจิกหลังคนพี่จนเป็นรอยเต็มไปหมด
คำว่าอ่อนโยนกับเรื่องบนเตียงไม่เคยมีอยู่ในพจนานุกรมของเขา
"อื้ออ อ๊าาา อื้ออ"
"อ๊ะ พี่ล็อกก"
"มะ ไม่ วะ ไหว"
"อื้ออ แพนน"
"เรียกชื่อพี่อีกสิครับ"
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นไปทั่วห้อง ทั้งเสียงครางต่ำของเขาและเสียงครางไม่ได้ศัพท์ของแพนด้วย ยิ่งแพนส่งเสียงเท่าไหร่ เขายิ่งอยากจะกระแทกใส่น้องให้ร่างพังมากยิ่งขึ้น
กล้ารับประกันว่าพรุ่งนี้แพนไม่มีแรงยืนแน่นอน...
"อ๊าาา อ๊ะ พี่ล็อกก"
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา อื๊ออ!!"
เม็ดเหงื่อที่ผุดออกมาบวกกับแรงอารมณ์ในตอนนี้แทบจะทำให้เขาคลั่ง ล็อกจับคนน้องนอนคว่ำก่อนจะออกแรงกระแทกเข้ากระแทกออกจนผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ไปหมด แต่เขาก็ไม่ได้สนใจ เพราะคนที่ต้องสนคือแพนที่นอนคว่ำหน้าอยู่ตอนนี้มากกว่า...
"อื้อออ พี่ พี่ล็อกก"
"แพนไม่ไหวแล้ว อื้อออ"
ล็อกครางต่ำออกมาอย่างพอใจก่อนจะพลิกตัวคนน้องแล้วช้อนขาขึ้นมาอีกครั้ง ขยับก้าวลงไปจากเตียงพร้อมกับเจ้าลูกแมวที่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่มีเรี่ยวแรงเหลือแล้ว ทั้งๆที่เขาเป็นคนนำพาทุกๆอย่าง แต่คนน้องกลับดูเหนื่อยจนแทบจะขาดใจ ล็อกจับเรียวขาน้องแยกออกแล้วสอดแทรกแก่นกายเข้าไป เขายกร่างคนน้องขึ้นลงเข้าออกจนสุด สวนสะโพกเข้าออกเน้นๆจนน้องปลดปล่อยออกมาพร้อมกับเสียงหวีดร้อง
"พี่ล็อกก อ๊าาา อื้อออ" ในขณะที่คนน้องปลดปล่อยไปแล้ว 2 รอบ ล็อกก็ยังไม่ทันได้ปลดปล่อยออกมาสักรอบเลย...
ถ้าหากว่าไข้ขึ้นพรุ่งนี้ก็คงไม่ต้องถามแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น...
"อื้ออ"
"พี่ล็อกก แพนไม่ไหวแล้ว"
"อื้อออ"
ล็อกวางน้องลงบนเตียง ปล่อยให้น้องได้พักหายใจก่อนพักนึง แพนนอนหอบหายใจอยู่บนเตียงส่วนคนพี่ก็นั่งมองคนน้องก่อนจะขยับเข้าไปหาแล้วยกสะโพกคนน้องขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
"พี่ล็อก..."
"แพนเหนื่อย..."
"..."
"ไว้จบรอบนี้จะให้เรานอนพักแล้วครับ"
"..."
น้องคงไม่รู้ว่าเขาเป็นคนที่กินดุมากแค่ไหน กินดุที่ว่านี้ไม่ใช่อาหารแต่เป็นเรื่องบนเตียง น้องอาจจะคิดผิดที่ไม่ยอมห้ามเขาในตอนแรก นี่เขาพยายามจะผ่อนแรงแล้ว แต่แรงอารมณ์ชักพาเขาไปให้ทำตามใจอยากเอง...
แน่นอนว่าถ้าเขาไม่เสร็จสักน้ำสองน้ำ เขาก็คงไม่ยอมปล่อยให้คนน้องชิงหลับไปก่อนแน่ๆ ล็อกชักรูดแก่นกายของตนก่อนจะใส่เข้าไปแล้วสวนสะโพกเข้าออกอีกครั้ง ร่างเล็กที่นอนอยู่ใต้ร่างสั่นสะท้านเพราะแรงที่โถมเข้าออกในแต่ละครั้ง
ไม่สามารถหยุดได้เลย...
กิจกรรมในห้องน้ำและบนเตียงทำให้แพนเหนื่อยหอบ ในขณะที่คนพี่ดูเหมือนชิวๆและสบายมากกับเรื่องแบบนี้ แพนอยากจะโกรธพี่ล็อกสักอาทิตย์นึงจริงๆ หลังจากวันนี้ไปเขาคงต้องคิดใหม่แล้วว่าอย่าตามใจคนพี่มากเกินไป ปล่อยให้พี่เขาตามใจเราก็พอแล้ว...
"อื้อออ อ๊าาา"
"อื้ออ อะ อ๊ะ อ๊าาา"
"พี่จะเสร็จแล้ว"
"อื้ออออ"
"พะ แพนจะ มะ ไม่ไหวแล้วว"
ล็อกโถมร่างใส่คนน้องเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะกระตุกร่างปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปจนเต็มถุงยาง ยังไม่ทันที่ล็อกจะถอนแก่นกายออกคนน้องก็สลบไปเสียแล้ว
เสียงลมหายใจสม่ำเสมอทำให้รู้ว่าคนน้องเผลอหลับไปเสียแล้ว
ถึงล็อกจะรุนแรงมากแค่ไหนแต่ถ้าถึงขั้นสลบไปก่อน ก็แสดงว่าน้องคงจะเหนื่อยจนไม่ไหวแล้ว ขอชิงหลับก่อนแล้วกัน
กะจะทำต่อตอนน้องหลับคงต้องเปลี่ยนใจแล้วล่ะ
ล็อกจัดการอุ้มคนน้องไปนอนดีๆแล้วหาเสื้อผ้ามาใส่ให้ก่อนจะเดินไปหาผ้าขนหนูบิดหมาดมาเช็ดตัวให้น้อง เพราะคาดว่า กว่าน้องจะตื่นก็เที่ยงๆของพรุ่งนี้แน่ๆ ตอนนี้เป็นเวลา 4 ทุ่มเกือบจะครึ่งแล้ว ล็อกก็เลยเดินไปปิดไฟพร้อมกับเดินมาที่เตียงแล้วสอดร่างกายเข้าไปอยู่ในผ้าห่มพร้อมกับกอดร่างแฟนเด็กเอาไว้ด้วยความรัก ล็อกหอมแก้มแล้วจูบลงไปที่หน้าผากน้องก่อนตนจะเข้าสู่ห้วงนิทราตามคนน้องไป...
____________________________
~FIN~
อ่านจบแล้วฝากสกรีมแท็กและเข้าไปคอมเม้นให้เราด้วยน้าาาา 💖💖💖
"ถ้ารู้สึกดีก็ร้องออกมาเลย"
ล็อกไม่รอช้าจัดการหยิบถุงยางที่เจ้าเพื่อนตัวดีของคนน้องเป็นคนให้มา เขาฉีกซองแล้วจัดการสวมใส่ลงไปบนเอ็นร้อน บีบเจลหล่อลื่นชโลมใส่มือก่อนจะสาวขึ้นสาวลงเพื่อให้พร้อมต่อการรุกล้ำเข้าไปในร่างกายคนน้อง
แล้วขนาดถุงยางที่เพื่อนน้องให้มาเล็กและบางมาก ถ้าหากว่าขาดเขาก็จะไม่รู้สึกแปลกใจเลย...
"อื้อ...แพนกลัวแล้วเนี่ย"
"เดี๋ยวมันก็ดีเอง"
"เชื่อพี่นะ"
คนน้องมองพี่แบบหวั่นๆแต่ก็ยอมให้คนพี่ทำต่อไป ล็อกอุ้มตัวน้องมานั่งตัก เขาเหยียดขาไปจนสุดให้คนน้องนั่งทับแก่นกายแล้วให้คนน้องเอาขาเหยียดไปด้านหลังของเขา ยกตัวคนน้องขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะจ่อแก่นกายไปที่ปากทางคับแคบ ค่อยๆออกแรงกดตัวน้องลงมาช้าๆ
"อื้อ...พี่ล็อก..."
"อ๊ะ เจ็บๆ"
...
"อย่าเกร็งคนดี"
"อื้อออ เจ็บๆ"
...
"ยังเข้าไม่ถึงครึ่งเลย"
"พักก่อนมั้ย"
ล็อกถามเพราะเห็นน้องทำหน้าเหยเก ถ้าเจ็บก็ไม่แปลก เพราะเขาก็คิดว่าส่วนนั้นของเขาก็ใหญ่ใช่เล่น แต่ถ้ามันเจ็บจนร่างที่อยู่ข้างบนขอเลิกทำบอกเลยว่าล็อกไม่ยอมให้จบเช่นนั้นแน่นอน มาถึงขนาดนี้แล้วล่ะนะยังไงก็ต้องไปต่อให้สุด...
"ต่อเลย..." แพนตอบเสียงสั่นกลับมาพร้อมน้ำตาที่เกาะอยู่บนเปลือกตา ล็อกเอื้อมมือไปลูบแก้มคนน้องอย่างแผ่วเบาก่อนจะเริ่มทำต่อ
"..."
"งั้นถ้าเจ็บก็บอกนะ จะให้พักก่อน"
"อื้อออ"
เขาดันร่างคนน้องให้ขยับเข้ามาเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าจะมีเจลหล่อลื่นแล้วก็ตาม แต่เพราะเป็นครั้งแรกช่องทางก็ต้องคับแคบเป็นธรรมดา ล็อกกดสะโพกคนน้องลงมาจนกระทั่งสุดปลาย ปล่อยให้แก่นกายแช่อยู่ข้างในสักพักเพื่อให้น้องปรับตัว มือหนาก็เลื่อนไปสัมผัสที่แผ่นหลังของคนน้อง ใช้น้ำวักขึ้นมาล้างตัวให้ แพนสอดแขนมาแนบลงที่แผ่นหลังของคนพี่พลางผ่อนลมหายใจรดต้นคอไปด้วย ล็อกปลอบประโลมอยู่พักนึงจนเห็นว่าเริ่มจะโอเคแล้วจึงค่อยๆสวนกายเข้าไปต่อ
"อึก อื้อออ"
...
"พะ พะ พี่... อ๊ะ"
เร่งจังหวะสวนเข้าออกให้เร็วขึ้นกว่าเดิม หัวร่างเล็กสั่นคลอนไปตามแรงขยับเข้าออก เพราะว่าเป็นท่านี้แท่งร้อนก็เลยเข้าไปได้ลึกมากๆ เสียงเนื้อกระทบกับผิวน้ำดังกระฉอกไปทั่วห้อง เสียงร้องครางจากร่างเล็กก็เช่นกัน
ล็อกพอใจในการกระทำครั้งนี้มาก ถ้าไม่ติดว่าอ่างมันลื่นคงจะสวนสะโพกถี่กว่านี้...
"อ๊ะ อ้าา พะ พี่ล็อก"
"อื้มม เสียวมั้ย"
"อื้อออ"
"ไม่เจ็บแล้วใช่มั้ย"
"อื้อออ"
...
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ"
น้องร้องครางเป็นจังหวะจนล็อกเริ่มจะทนไม่ไหว ถอนแก่นกายที่เชื่อมช่องทางหลังออก อุ้มน้องขึ้นแล้วเดินพาน้องออกไปจากห้องน้ำ ถึงที่เตียงก็วางร่างเล็กลงบนเตียง ใช้ลิ้นขบเม้มสร้างรอยที่ต้นขาขาวก่อนจะชักรูดแท่งร้อนของเขาแล้วกดลงไปที่ช่องทางหลัง ยกขาน้องพาดแขนไว้ โถมร่างใส่จนร่างเล็กบิดซ้ายบิดขวา ล็อกโน้มตัวเข้าไปชิดใช้แขนสอดไปข้างหลัง กระแทกคนน้องแรงไม่ตกแม้แต่นิดเดียว ทำให้แพนร้องครางออกมาไม่หยุดทั้งข่วนทั้งจิกหลังคนพี่จนเป็นรอยเต็มไปหมด
คำว่าอ่อนโยนกับเรื่องบนเตียงไม่เคยมีอยู่ในพจนานุกรมของเขา
"อื้ออ อ๊าาา อื้ออ"
"อ๊ะ พี่ล็อกก"
"มะ ไม่ วะ ไหว"
"อื้ออ แพนน"
"เรียกชื่อพี่อีกสิครับ"
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นไปทั่วห้อง ทั้งเสียงครางต่ำของเขาและเสียงครางไม่ได้ศัพท์ของแพนด้วย ยิ่งแพนส่งเสียงเท่าไหร่ เขายิ่งอยากจะกระแทกใส่น้องให้ร่างพังมากยิ่งขึ้น
กล้ารับประกันว่าพรุ่งนี้แพนไม่มีแรงยืนแน่นอน...
"อ๊าาา อ๊ะ พี่ล็อกก"
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา อื๊ออ!!"
เม็ดเหงื่อที่ผุดออกมาบวกกับแรงอารมณ์ในตอนนี้แทบจะทำให้เขาคลั่ง ล็อกจับคนน้องนอนคว่ำก่อนจะออกแรงกระแทกเข้ากระแทกออกจนผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ไปหมด แต่เขาก็ไม่ได้สนใจ เพราะคนที่ต้องสนคือแพนที่นอนคว่ำหน้าอยู่ตอนนี้มากกว่า...
"อื้อออ พี่ พี่ล็อกก"
"แพนไม่ไหวแล้ว อื้อออ"
ล็อกครางต่ำออกมาอย่างพอใจก่อนจะพลิกตัวคนน้องแล้วช้อนขาขึ้นมาอีกครั้ง ขยับก้าวลงไปจากเตียงพร้อมกับเจ้าลูกแมวที่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่มีเรี่ยวแรงเหลือแล้ว ทั้งๆที่เขาเป็นคนนำพาทุกๆอย่าง แต่คนน้องกลับดูเหนื่อยจนแทบจะขาดใจ ล็อกจับเรียวขาน้องแยกออกแล้วสอดแทรกแก่นกายเข้าไป เขายกร่างคนน้องขึ้นลงเข้าออกจนสุด สวนสะโพกเข้าออกเน้นๆจนน้องปลดปล่อยออกมาพร้อมกับเสียงหวีดร้อง
"พี่ล็อกก อ๊าาา อื้อออ" ในขณะที่คนน้องปลดปล่อยไปแล้ว 2 รอบ ล็อกก็ยังไม่ทันได้ปลดปล่อยออกมาสักรอบเลย...
ถ้าหากว่าไข้ขึ้นพรุ่งนี้ก็คงไม่ต้องถามแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น...
"อื้ออ"
"พี่ล็อกก แพนไม่ไหวแล้ว"
"อื้อออ"
ล็อกวางน้องลงบนเตียง ปล่อยให้น้องได้พักหายใจก่อนพักนึง แพนนอนหอบหายใจอยู่บนเตียงส่วนคนพี่ก็นั่งมองคนน้องก่อนจะขยับเข้าไปหาแล้วยกสะโพกคนน้องขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
"พี่ล็อก..."
"แพนเหนื่อย..."
"..."
"ไว้จบรอบนี้จะให้เรานอนพักแล้วครับ"
"..."
น้องคงไม่รู้ว่าเขาเป็นคนที่กินดุมากแค่ไหน กินดุที่ว่านี้ไม่ใช่อาหารแต่เป็นเรื่องบนเตียง น้องอาจจะคิดผิดที่ไม่ยอมห้ามเขาในตอนแรก นี่เขาพยายามจะผ่อนแรงแล้ว แต่แรงอารมณ์ชักพาเขาไปให้ทำตามใจอยากเอง...
แน่นอนว่าถ้าเขาไม่เสร็จสักน้ำสองน้ำ เขาก็คงไม่ยอมปล่อยให้คนน้องชิงหลับไปก่อนแน่ๆ ล็อกชักรูดแก่นกายของตนก่อนจะใส่เข้าไปแล้วสวนสะโพกเข้าออกอีกครั้ง ร่างเล็กที่นอนอยู่ใต้ร่างสั่นสะท้านเพราะแรงที่โถมเข้าออกในแต่ละครั้ง
ไม่สามารถหยุดได้เลย...
กิจกรรมในห้องน้ำและบนเตียงทำให้แพนเหนื่อยหอบ ในขณะที่คนพี่ดูเหมือนชิวๆและสบายมากกับเรื่องแบบนี้ แพนอยากจะโกรธพี่ล็อกสักอาทิตย์นึงจริงๆ หลังจากวันนี้ไปเขาคงต้องคิดใหม่แล้วว่าอย่าตามใจคนพี่มากเกินไป ปล่อยให้พี่เขาตามใจเราก็พอแล้ว...
"อื้อออ อ๊าาา"
"อื้ออ อะ อ๊ะ อ๊าาา"
"พี่จะเสร็จแล้ว"
"อื้ออออ"
"พะ แพนจะ มะ ไม่ไหวแล้วว"
ล็อกโถมร่างใส่คนน้องเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะกระตุกร่างปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปจนเต็มถุงยาง ยังไม่ทันที่ล็อกจะถอนแก่นกายออกคนน้องก็สลบไปเสียแล้ว
เสียงลมหายใจสม่ำเสมอทำให้รู้ว่าคนน้องเผลอหลับไปเสียแล้ว
ถึงล็อกจะรุนแรงมากแค่ไหนแต่ถ้าถึงขั้นสลบไปก่อน ก็แสดงว่าน้องคงจะเหนื่อยจนไม่ไหวแล้ว ขอชิงหลับก่อนแล้วกัน
กะจะทำต่อตอนน้องหลับคงต้องเปลี่ยนใจแล้วล่ะ
ล็อกจัดการอุ้มคนน้องไปนอนดีๆแล้วหาเสื้อผ้ามาใส่ให้ก่อนจะเดินไปหาผ้าขนหนูบิดหมาดมาเช็ดตัวให้น้อง เพราะคาดว่า กว่าน้องจะตื่นก็เที่ยงๆของพรุ่งนี้แน่ๆ ตอนนี้เป็นเวลา 4 ทุ่มเกือบจะครึ่งแล้ว ล็อกก็เลยเดินไปปิดไฟพร้อมกับเดินมาที่เตียงแล้วสอดร่างกายเข้าไปอยู่ในผ้าห่มพร้อมกับกอดร่างแฟนเด็กเอาไว้ด้วยความรัก ล็อกหอมแก้มแล้วจูบลงไปที่หน้าผากน้องก่อนตนจะเข้าสู่ห้วงนิทราตามคนน้องไป...
____________________________
~FIN~
อ่านจบแล้วฝากสกรีมแท็กและเข้าไปคอมเม้นให้เราด้วยน้าาาา 💖💖💖
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น